Bu yuzden birine borç verirken asla istemeyeceğim tutar verip unutuyorum artik onu
Unutmuştur belki. Kibarca hatırlatın, yakın bir arkadaşınızsa alınmaz herhalde. Ben birinden borç alsam ve unutsam hatırlatılmasını isterim.
unutmamıştır. insan içine çıkıp derdini anlatabilen borç isteyebilen bir insan yemek yemeyi, yatmayı kalkmayı vs nasıl unutmuyorsa borcunu da unutmaz.
bende de var boyle bir tip. daha üç ay oldu ama iki günlüğüne istemişti. Para gelirse eğer geldiği gibi direkt haytap'a bağışlayacağım.
babacım arkadaşın değil mi yau? üstüne yatma paramın de göndersin nolcek.
Oyle okuzler var maalesef. Yemek yemek unutulur borc unutulmaz. Cunku borc senin paran degil. Arkadasindan 300 lira borc iste daha once verdigini unutmus gibi davran. Hatirlar belki. Ben de istemeye utaniyorum boyle durumlarda.
Benim liseden iki arkadaşa ki 12 sene öncesi bu, 50 TL borcum var. Hala unutmadım, ama vermek nasip olmadı bir türlü resmen. Ezcümle kendimden genele yormak ne kadar doğru bilmem ama, alınan borç unutulmaz yani öyle kolay kolay.
Muhtemelen unutmamıştır. Ama rakam küçük olduğu için de siz istemediğiniz sürece de ödemem diye düşünür. Böyle bir rakam da istenmez zaten.
Geçtiğimiz seneler de benzer durumu ben de yaşadım. şuanki eşine , gelinlik alması için para verdim. Rakam büyük olduğu için 3 senenin sonunda paramı parça parça aldım arkadaşlığımı da bitirdim. son kalan 300 tl borcu için de her gün taciz ettim (sırf huzursuzluk vermek için). Meğerse herkese böyle yapıyormuş. 100 ondan 500 ondan şeklinde.
neyse. 100 tl para değil, bir gün dışarı çıkar yemeği o öder olay biter.Bunun yerine hiç bir şey yokmuş gibi 50 tl borç versene diyebilirsiniz. o an aaaaa benim sana zaten 100tl borcum var diyebilir. Derse de haddiii , ben unutmuşum. iyi yatırım olmuş dersiniz. gülüp geçer gidersiniz
Seni sıkmadan bir ufak bir hikaye anlatayım @sweetoffice;
2003 senesinde büyük bir holding'de çalışıyordum, görevim gereği ayda bir Şehir merkezine gitmem gerekiyordu, şirketin yaşlıca bir şoförü vardı bir gün o götürdü beni yolda da benden o zamanın parasıyla asgari ücretin nedeyse 1/4'ü kadar borç istedi araçta ay başında vermek şartıyla, ben de acıdım verdim.
Ay başı geldi çattı herkes maaşını aldı ancak bu amca borcunu vermedi ben de isteyemedim haliyle aradan aylar geçti yine bu amca beni şehir merkezine götürecekti araca bindik yolun ortasında solo bey bi 10 dakika bir yere uğrayabilir miyiz dedi, tabi dedim, uğrayacağımız yer sıfır otomobil satan bir bayiymiş oğluna araba alacakmış fiyat sormak için uğradı beynimden vurulmuşa döndüm.
Şirkete döner dönmez durumu o zamanki insan kaynakları müdür olan arkadaşıma anlattım bir anda kahkaha patlattı adam yaw seni de mi çarptı gazi abimiz dedi, adam meğersem şirketteki hemen herkese borç takmış kimseye ödememiş öyle öyle oğluna sıfır araba alacak seviyeye kadar gelmiş.
Borç vermek kadar istemek de gayet doğal bir durum istemediğinizde doğrudan enayi durumuna düşüyorsunuz.
Hiç utanmadan iste. Unuttum, yok ya falan derse de banka hesap hareketlerine baksın .
Ayıbı yok bu işin .
Durumu zayıfsa da sana kalmış artık.