Şimdi iki ucu boklu çubuk gibi bir şey bu. Gülü seven dikenine katlanır kafasına alışmak mı lazım yoksa dert tasa çekemem diyip yalnız mı kalmak gerekiyor?
1 senelik süreç içerisinde 5-6 kişiyle yakınlaşıp flört aşamasındayken bir sonraki aşama adımını atmadım ve uzaklaştım. Sebebi rahatımın bozulması ve anlamsız tartışmalarla canımın sıkılmasını istemememdi.
Haklı mıyım haksız mıyım bu düşüncelerimde? kendi iç savaşımda düşüncelerinizi merak ettim.
yaşım:28

Dert tasa çekemem diyip yalnız kalma bence biraz insanın kendini kandırması. Hele o yaşlarda. Hiç bir çift ilişkiye başlarken mutsuz olacağını, kötü sonu hayal etmez.
Ama anlamsız tartışma ayrı, doğru/ sana uyan kişiyi bulamadın demektir.


belki de rahatınız bozulmayacak, tartışmayacaksınız. belki de tartışmaktan zevk alacaksınız. denemeden bilemezsiniz. mantık çerçevesinde düşünürsek haklısınız ama gerek yok bence böyle düşünmeye. demirden korksak trene binmezdik. denedikten sonra karar verin bence.


Bence bu düşünceler, yeni bir ilişkiye hazır olmayışınızla ilgili olabilir. Kendinize zaman tanıyın.
İlişkiler ille de iki kesin uçta yaşanacak diye genelleyemeyiz. Karşılıklı uyum sağlayabildiğiniz, anlaşabildiğiniz birileri elbette olacaktır.


Dışarıda gördükleriniz belki bir açık ilişkidi ya da günlük takılmacalardır. Artık uzun soluklu ilişkiler zor oluyor
