hep bir eksiklik, hep bir içi içine sığamama durumu.iyi şeyler yaşarken kısa zamanda içimde bir kara deliğin oluşacağı hissine bürünüp üzülmek. nereye kadar demek.
acı arsızı mıyım neyim?
her şey çok güzel aynı zamanda çok kötü.
bunu yazarken bile gözlerimden pcye pıt bir damlanın intiharı :(
çok sulugöz oldum be.
kendinle ilgili yüzleşemediğin şeyler var muhtemelen, arkalara atmışsın ama yok olmadıkları için içini kemiriyorlar. içindekileri karşına alıp delikanlı gibi konuşmadığın sürece bunu aşman çok zor. kendine dürüst ol, şeffaf ol. sorunlarını hemen çözemesen bile onların varlığıyla barışman şimdikinden iyi durumda olmanı sağlar.
karantinadan dolayı hala evde misin? evdeyken çok fazla kendimize maruz kaldık. biraz öyle bir zaman.
zamanla kötü hisler kaybolur ya, doğrularımızı bile hatalı görmeye başladık. insanları özledik, yarın akşama plan yapmayı özledik... muhtemelen bununla ilgilidir. normal bir süreç, çok fazla üzerinde düşünüp kısır döngüye alma kendini.
@sanzelize Kısmi çalışmadayım. Yani onunla alakalı değil galiba. Sanırım kendime çok acıyorum. Dünyayla hiç tanışmamış olmayı isterdimli cümlelerim çok. İnsani yönü kuvvetli şefkat dolu bir insanla birlikteyim, çoğu şeyi unutuyorum kısmen beraberken fakat içten içe kemiriliyorum, ukteler,pişmanlıklar yaşanamamışlıklar,eksiklikler,hep bi’ yaşanamayan normalliklerin,günlerin içimde cenazesi var, bir köşede duruyor, o olmayınca tekrar içimde yaşadıklarımla baş başa kalıyorum.
Bulunduğum duruma yine de bin şükür ama yine de gelmeseydim ya şu dünya denen yere. Bir hiç olmak, tanışmamış, doğmamış, ölmeyecek olmak, düşünmemek, iyi kötü yaşamayacak olmak. Ölmek değil en baştan hiç var olmamayı dilerdim. Sonuçta beni seven bir iki insana acı cektirmek istemezdim ölümümle. Sanırım geçmişe gitmek ve beni engellemek için bi Walter Bishop gerek :)