"ben hiç geçmişte yaşamıyorum, özlemiyorum." diyenler ne halde? çok mu mutlusunuz? nasıl bir his merak ediyorum.
Valla ben geçmişte yaşamıyorum, özlemiyorum da. Ama bunu yaptığım(ya da yapmadığım mı deseydim bilemedim) için ekstra mutlu da değilim. Normalim yani.
geçmişi özlemiyorum, geçmişte yaşamıyorum da. mutlu muyum onu da bilmiyorum ama mutsuz olmadığımı biliyorum. geçmişe sürekli özlem duyan arkadaşlarım oldu, burada onlar üzerinden analiz kasmayacam ama hepsinin ortak özelliği hedefi hayali olmayan bişeyler üretmeyen insanlar olmalarıydı. adam haliyle eskiyi sorumluluğu olmayan yılları özlüyor. aslında özlem de değil bu bir çeşit rahatı arama dürtüsü.
hahaha özlemiyorum çünkü geçmişimde özlenecek bi şey yok..
Normal hissediyorum +1 bir de geçmişi bir bütün olarak değil de parçalı düşünüyorum. Mesela kalabalık bir arkadaş grubuna sahip olduğum sürekli gülüp eğlendiğim günleri aklıma gelince özlüyorum tabii ki. Ama bu aklıma nadir gelir. Bunun depresyonla alakası olduğunu düşünmüyorum.
ben geçmişe özlem duymuyorum cünkü korkunçtu. geçmişi düşünüp depresyona girmiştim. depresyondan çıktım ama hala geçmişim beni üzüyor ve mutsuz ediyor.
ben geleceği de çok düşünüyorum, hiç umutlu da değilim.
hiç mutlu değilim ya ben.
Gecmisi hic ozlemiyorum su an da mutlu degilim. Gelecegi de düşünmüyorum. Anlik mutsuzlugumu yasiyorum.
geçmişi özlemek, geçmişte yaşamak değil belki ama geçmişin sende yaşaması var.