belimin tıbbi konusuna girmek istemiyorum, sorum psikolojik. sabah akşam, gece yatağa yatarken, sabah kalkarken, kitap okurken, çalışırken, "o hareketi yapmasaydım şimdi şöyle olacaktım, ne salakça bir şeydi o, tamamen mallık, seni geri zekalı" vs. vs. diyorum. çok boş vaktim olmamasına, uğraşacak ve yapmam gereken şeylerim olmasına rağmen sürekli böyle hayıflanıyorum (sürekli kendini hatırlatıyor çünkü).
bunu nasıl yenebilirim? psikoloğa gitmeyi düşünüyordum ama yalan oldu tabii en az 1 sene daha.
gerçi birkaç sene önce de kısa bir süre psikoloğa gitmiştim ama psikoloğun dedikleri çok yalan geliyor bana. yani beni inandırması imkansız gibi bir şey. ben ne kadar kötü durumda olduğumu söylesem de o "evet, kötü durumdasın" demeyecek ve beni çeşitli laf cambazlıklarıyla kandıracak gibi geliyor. psikolog dürüst olamaz, o zaman da ben de hiçbir lafına inanamıyorum. o yüzden psikoloğa ya da kime gidersem gideyim konuşarak hallolacak bir konu değil gibi geliyor. e geriye de fiziksel olarak iyileşmek kalıyor, o da zor gözüküyor. o zaman da geçmiş olsun sanırım.
Modlar kalp koymus basliga. Daha cok saglik konusu bu, alegori yok duyuruda :)
çözüm istiyor musun istemiyor musun?
istemiyorsan eğer seni sadece insanlar anlasın mı diyorsun? anladık diyelim. ne olacak ? durumunda ne değişecek? geçmişime mi gideceksin?
çözüm istiyorsan sana çözüm önerileri ile gelen insanları dinleyeceksin, deneyeceksin vs.
yok çözüm istemiyorsan da hayıflanmayacaksın kimseye de sorunlarından bahsetmeyeceksin.
mentaliten çok kapalı. tüm önerilerin önünü kapatmışsın mucize bekliyorsun.
kusura bakma biraz sert girdim ama belki de aradığın bu :)
Her turlu sertlige acigim :) zira gercekten, sanki "cikmaz" isteyen bir zihnim var.
iyileşebilir bir durum mu?
zamanla unutacaksın yaptığın salaklığı ama yıllar geçse bile aklına gelecek zaman zaman saçma bir ses çıkaracaksın tek başınaysan, banyo yaparken aklına gelecek farklı bir senaryo yazacaksın
böyle devam edecek
sorun psikolojik değil hafızası olan herkesin başına gelen bir şey
bazıları daha çabuk üstesinden gelir o kadar
aşk acısı çekip başkasıyla evlenip mutlu olmak gibi
engelli insanları düşün sürekli o durumla yaşamak zorundalar, insan her şeye alışır, dünya böyle
İyilesebilir bir durum oldugunu sanmiyorum. Gitmedigim doktor kalmadi cunku ama bir sey yapamiyorlar.
Allah şifa versin
o zaman planını kötü duruma göre yap
iyileşirsen daha mutlu olursun
bende de bipolar var, ömür boyu ilaç, beyinle alakalı bir hastalık olduğu için düşünmediğim saniye yok ama bıktım yani zamanla (3 yıl) adapte oluyor insan