cidden aklımı kaçırmama çok az kaldı, özel hayatımı, kariyerimi, yurt dışı planlarımı her şeyi etkiledi. tüm dünya bu şekilde evet ama boku yemiş durumdayım. nasıl sakin kalıyorsunuz?
Ben de kabullenmiş değilim bunu ama büyük lider Sylvanas Windrunner şunu demiş : "in the end, death claims us all" o yüzden delirmenin pek yardımcı olacağını düşünmüyorum, önlem alıp beklemekten başka yapacak bir şey yok.
demirel babanin bir sozu var " meseleleri mesele etmezsen ortada mesele kalmaz"
şakasi bir yana, tamam ölüm falan oluyor ama cok abartildi bu olay medyanin vasitasiyla, sen normal hayatina devam et, mumkunse temizlige bir tik daha ozen goster yeter, gerisine de ne olacaksa olsun de, ne bu telas ya, yaşa hayatini gitsin, zaten bombok dunyada bombok bir hayat yasiyoruz, baska bir alemin cehenneminde gibiyiz, gitsen ne olur kalsan ne olur, ne bu hayat korkusu yasam sevgisi..
normal hayatini yasa ne olursa olsun ki biseyde olmaz, ihtimal hala milyonda bir degil..
boyle bakarsan ne panigin kalir ne atagin
@alttaraf bundan 6 ay önce olsaydı ölmek umrumda olmazdı. ama son 1ayda yurt dışından iş teklifi aldım, 6 senedir uğraştığım bir şeyi elde ettim ve sürecim başladı, süreç başlayınca erkek arkadaşımla 2021'de evlenecekken onu öne çektik ve mayıs'ta gün aldık, o askere gitti ve her şey tepetaklak oldu. eğer elde ettiğim bir başarı, mutlu olmak için bir umut olmasaydı elimde hayatımın bir anlamı yoktu.
temizlik açısından da zaten obsesif komplusif bozukluğu olan biriyim, şu an tüm dünya benim gibi yaşamaya çalışıyor ama benim normalim buydu... daha fazlasını yaparsam cildim yere düşecek yavaşça
çok büyütmüşsün. daha 25 yaşında ne gördün ki bu hayatta. 70 yaşındaki baban/deden darbe toplu ölüm, katliam herşeyi gördü. 1 seneye her şey unutulur. 34 şehidi veya elazığ depremini hatırlıyor musun?