11 aydır süren bir ilişkim var.
30larımızdayız ve yaş farkı 6.
Çok değer gördüm, hep yanımdaydı, çok bağlı olduğu annesini kaybetti bu kez hep ben onun yanındaydım.
evlenmek istiyodu en başlarda, yasla birlikte vazgeçti.
evlilik odaklı bir adam. benim çekincelerim var. mutlu olacamayacağımıza bugğn tam anlamıyla karar verdim; uzatarak ona da kendime de haksızlık etmek istemem ama seviyorum da.
Yaklaşık 6 yıldır yalnızdım. bunun zor oldupunu özümsedim ama yalnızlık korkusuyla ne boşa emek harcamak ne kırılmak ne de kırmak istiyorum.
Bir yandan iş konusunda bana çok destekçi, virüs, ekonomi gündemde işim de pek iyi gitmiyor.
zamanı değil diyorum kendime, o da iyi değil. bu sefer bencillik gibi geliyor.
ama aynı durumda o olsaydı bırakıp giderdi belki de, bunu düşündüğümde de bencil olmak lazım bazen diyorum.
İlgi alakayı da kesti son dönemde, bence eskisi kadar o da istekli değil.
çok iyi bir adam ama bazen bu yetmiyor. çevreden baskı var "böyle efendi dürüst çalışkan" bulamazsın diye.
Kafam karışıyor, tecrübeliler yazabilir mi?
ablacım çevre baskısı nedir ya . onlar mı yaşıyor ilişkiyi sen mi ? çekincelerini onunla konuş. aklına yatmazsa ayrıl. buradaki fikirleri de çok şeyapma.
baskı dediğim, insanlar benim adıma seviniyor ve evlen diyor. başka bir şey değil...
Evlilik odaklı olmadığını biliyor mu o da? Öyleyse, hazır ilgiyi de kesmişken tam zamanı bence de. Sana ihtiyacı olsaydı bu zor zamanlarında, ilgi alakayı kesmezdi.
Benzer durumda 2 ilişki bitirdim, pişman olmadım. Kendi mutluluğun her şeyden önemli. Kimseye yara bandı olmak zorunda değilsin, kimse senin için iyi olanı senden daha iyi bilemez, kimse vazgeçilmez değildir.
evet biliyor o da evliliği düşünmediğimi...ama son dönemde bu fikre sıcak bakmaya başlamıştım o soğudu, dengeler değişti. biraz psikolojisi de bozuldu açıkçası, sopumasında bu da sebep
İlgiyi alakayı kesmesinin sebebi nedir acaba? Evlilikten neden vazgeçti, gerçekten vazgeçti mi? Bunları bilmeniz gerek.
Önce şunu düşünün, seviyor musunuz bu adamı? Yanında kendinizi iyi hissediyor musunuz, hayatınızdaki varlığı size iyi hissettiriyor mu?
Eğer evetse, bence görüşmeye devam etmelisiniz ve evlilik düşüncesini buna göre kafanızda tartmalısınız.
Varlığı size iyi gelen, beraberinde absürt olumsuzluklar getirmeyecek biriyle neden evlenmeyesiniz ki? Rastgele bir insan olsaydı ve birlikte güzel vakit geçiremeseydiniz 11 ayı dolduramazdınız diye düşünüyorum.
Önce ilişkinizi pürüzsüz bi şekilde yaşamaya çalışın, bakarsınız her şey yolunda gider ve bağınız kuvvetlenirse evlenmek istersiniz. Veya olumsuz şeyler görür ve birbirinizden uzaklaşırsınız.
Ama böyle yarıda kalmış birşey için yorum yapmamız doğru değil.
adamı sevmemişsin. saygı duyuyorsun, merhamet gösteriyorsun, zor durumlarda yanında kaldığı için güzel duygular besliyorsun falan ama aşık olmamışsın. sağda solda içini rahat ettirecek sebep arıyorsun bırakmak için. bırak gitsin.
Anlatımınızdan adamı pek sevmiyor gibisiniz. Sevgiden daha çok diğer duygular ağır sizde; adamın iyi olması, zor zamanlarınızda yanınızda olması vs
Bunlar da önemli şeyler yalnız sevgi kadar değil. Cünkü adamı sevseydiniz bunların hiçbirini önemsemeyip neden benimle eskisi gibi ilgilenmiyor diye sorardınız diye düşünüyorum.
Yazınızın genelinde bu beyefendiyi sevmekten çok saygı ve minnet havası seziliyor. "çok iyi bir adam ama bazen bu yetmiyor." cümleniz aslında tüm yazınızı özetlemiş.
Sizinle evlenmek isteyen ve yakın zamanda annesini kaybetmiş bir kişinin son dönemde ilgisinin azalması onun size olan sevgisinde azalma olduğunu pek düşündürmedi bana. Bariz sizden aldığı elektrik ve annesini kaybetmenin verdiği duygusal çöküş etkilidir son dönemdeki haline.
Ancak neticede hayat sizin hayatınız. Gerçekten tereddütsüz sevdiğiniz birisiyle evlenmek en büyük hakkınız. Bu beyefendi çizdiğiniz profille dürüstçe bir açıklamayı hak ediyor. Kararınızı verin ve kendisine samimi olun. Her şeyi anlatın.