standart bir aile düşünün. kardeş sayısı önemli değil. bu ailede bir de bekar kız var.
bu kıza haliyle talipler çıkıyor. annenin tanıdığı babanın tanıdığı, eş dost konu komşu vs sağdan soldan haberler geliyor. bilirsiniz.
ve bu kızın annesi, babası hatta abisi bile, kendi öz kızlarına(abisi için de öz kız kardeşi diyelim) bu talip olan kişi ya da kişilerden biriyle evlenmesi için telkinde bulunabiliyor. bunu yaparken bir baskı kurmalarına gerek yok. haber veriyorlar belki sadece, "falancanın oğlu seni istiyormuş" gibi. buraya kadar sorun yok. (belki)
kızın istemediğini belirtmesi, ailenin trip yapması için yeterli. ardından olay;
"durumu çok iyiymiş, evlenince rahat edersin"
"çok efendi düzgün bi çocuk ailesini tanıyoruz çok iyi insanlar"
"yaşında geçiyor, neyi bekliyorsun, bundan daha iyisi karşına çıkmaz" tarzına dönüşüyor.
yani bir anne/baba/abi/abla nasıl kızına/kardeşine hiç tanımadığı bir adamla evlenmesi için baskıda bulunabilir. ısrar edebilir? bunu yaparken "durumu çok iyi, rahat edersin" gibi laflar kullanabilir? benim bunu aklım almıyor. midemi bulandırıyor.
oldum olası bu düşüncedeydim ama bugün iş yerinden çok sevdiğim bir kız arkadşımla konuştuklarımdan sonra burada da fikir almak istedim. üstelik bu sefer kıza talip bulan ve haftalardır eden kişi abisi. öz abisi. talip bulma derken, çocuğun ailesi kızın abisine "alalım senin kardeşini maşallah çok güzel" gibi bir laf etmiş. bilirsiniz işte, erkek tarafı adım atıyor, yoksa abi gidip de damat aramıyor. anlamışsınızdır demek istediğimi.
bende bi gariplik var sanırım, çünkü bu davranışı iğrenç bulduğumu kime söylesem bana karşı çıktı.
sizler neler düşünüyorsunuz? kızınız ya da kız kardeşinize böyle bir davranışta bulunur musunuz? istemediğini belirtince "peki kızım gönlünde biri mi var? gel konuşalım o zaman" diye sormaz mısınız? ben soranına denk gelmedim ne kendi akrabalarımda ne arkadaş çevremde. istemediğini belirten kıza daima, yukarıda yazdığım gibi çemkirdiklerini gördüm.
Belli bir yere kadsr normal aslında. Bunu tüm aileler yapıyor. Çocuğa üstün körü bakıyorlar, eli yüzü düzgün, işi gücü var ve ailesini de biraz tanıyorlarsa olması için baskı yapıyorlar. Bu baskı genelde anneden gelir ama ben hiç babadan ya da abiden baskı geldiğini duymadım. Kendim kardeşime böyle bir şeyi asla yapmam.
Bunlar ayıp ya da garip şeyler değil ki. Erkek kardeşi olarak ablama yakıştırdığım insanlar çıkıyor bazen. Üstüme vazife işler değil diye yakıştırmaktan öteye gitmiyorum tabi. Öyle çok modern ya da çok açık fikirli insanlar da değiliz üstelik.
Aileler kızlarını hiç tanımadıkları biriyle evlenmeleri için değil en azından bir görüşmeleri için teşvik ederler genelde. Benim normal bulduğum bu. Hadi evlilik baskısı diyelim, "bak bununla evlen, rahat edersin" deki mantığı da anlayabiliyorum ama yine.
Evlen onunla diye ısrar etmek değil de “istersen bi tanış belki seversin” diye öneride bulunmak bence çok normal. Evlenmeyi hiç düşünmüyosa, hazır değilse “yok görüşmek istemiyorum” diyebilir sonuçta. Ama bazen bunu direkt söyleyemeyip zorla 1 kere görüşüp hemen yarım saate masadan kalkıp eve gelip “hoşlanmadım” diyenler de var.
Ben yanlış bulmuyorum çünkü yaştan tamamen bağımsız olarak bazı insanların tarzı bu, bu şekilde evlenmek istiyolar. Çünkü kendi tanıştıklarından bir hayır görmemişler ve ailelerinin onaylayacağı insanlara daha çok güvenip daha rahat kaynaşıyorlar. “Acaba ailem ailesini sever mi? Ya beğenmezlerse, istemezlerse, sorun çıkarsa?” kaygısını direkt atlamış oluyolar. Ama bu evliliklerde evlenmeden önceki özel güzel anılara, inişli çıkışlı heyecan dolu ilişkilere pek yer olmuyor, direkt eşleştirilmiş oluyor insanlar ve düzenli bir hayata direkt geçiş yaşıyorlar.
Gönlünde biri mi var diye soranı ben de duymadım bu arada.
Ama dediğiniz olayın iğrenç olduğunu da düşünmüyorum. Sadece biraz baskıcılık. Aslında iyi niyetliler ama düşüncesizce bir hareket.
Maalesef bizim insanımız belli bi yaşa gelip de evlenmeyen insanları hayatta başarısız olduğunu düşünüyor. Evlenmemek asla senin tercihin değildir ayrıca, becerememişsindir. Bu toplumda, evlenebildiğin ölçüde varsın ve bu çok ilginç. Sorsan herkes evliliğinden şikayetçidir ama etraflarında bekâr görmeye dayanamıyorlar.
biraz ekleme yapmak istedim. çünkü dikkatini çekmek istediğim nokta aslında sadece bir yer.
dediğim gibi sadece söylemek ve kızın istemediğini belirtmesi üzerine konunun kapanmasında bir sorun yok.
ancak, durumu iyimiş'den girmek... hak verirsiniz ki, kızına talip bulup dile getiren hiçbir aile bireyi, ekonomik durumu "NORMAL" ya da "YAŞANABİLİR" standartta olan birini önermez.
istisnasız, talip olan erkeğin(hatta erkeğin ailesinin) durumu çok iyidir. bu lafın ardından gelen "çok iyi efendi insanlar" lafları hikayedir. önemli olan maddiyattır.
bana göre iğrenç olan durum da burasıdır. bu durumun "her aile kızının rahat etmesini ister" veya "bu devirde geçinmek zor, ne yapsınlar" tarzı laflarla masumlaştırmak ve olayın başka yöne çekmek de komik.
bunun kendi kızını pazarlamaktan bir farkı yok bence. iki çalışan insan için, yaşanabilir bir geçim düzeyinden bulunduktan sonra, maddiyatın konusunu yapmanın neresi normal ya da masum ya da samimiyet sizce?
yorumlarınız için tşkler.
Geleneksel aileler boyle. Sasilacak bir durum yok.
bence de. sanki evde duran +1, en kısa zamanda verilmesi ve kurtulunması gereken "mal"mış gibi.
aile bağlarının sıkı olduğu bir toplumuz bence asıl sorun da bu ısrarın, manipülasyonun aradaki sevgi ve minnet bağını kullanarak "iyi niyet" kılıfıyla sinsice yapılması ve durmadan tekrarlanması.
hiç de iğrenç bulmadım gayet normal bir şey. sende bir gariplik var bence
bir kızın ailesi kızının kendi tanıdığı olan düzgün bir adamla evlenmesini ister elbette. bu kadar garipsemen ve uzun uzun ne kadar iğrenç buldugunu yazman ilginç.
ayrıca önemli olan tabi maddiyat. hangi aile çulsuz bir adamı kızına önerir. aşk sevgi bir yere kadar, geçim derdi sevgiyi nefrete dönüştürür.
yok canım ne alakası var. ailesi kızlarının kötülüğünü ister mı hiç? ha zorla güzellik olmaz, o ayrı konu. amma velakin her aile kendilerinden once kızlarının istikbalini dusunur emin ol.
Evet iğrenç sana katılıyorum. Ama onların gözünden öyle değil çünkü görücü usulünü aşmış bir neslin çocukları değiliz. Görücü de adı üstünde görünür şeylere odaklı, bu da maddiyat oluyor. Ailen içi had bilme sınırınız nedir bilmiyorum ama ben anneme "çocuğu adamdan sen yapmıcaksın" dediğimden beri, başkası birisini talip gösterse bile "kendisi bilir ben karışmam" demeye başladı. Arkadaş çevresinin önerileri de "bu da adam beğenmiyor" dedirttikten sonra bitiyor. Buraya daha iğrenç şeyler yazmak istiyorum fakat üşendim. Bi salın insanları demek istiyor ve seni haklı buluyorum.
---"falancanın oğlu seni istiyormuş" gibi. buraya kadar sorun yok. (belki)
kızın istemediğini belirtmesi, ailenin trip yapması için yeterli. ardından olay;
"durumu çok iyiymiş, evlenince rahat edersin"
"çok efendi düzgün bi çocuk ailesini tanıyoruz çok iyi insanlar"
"yaşında geçiyor, neyi bekliyorsun, bundan daha iyisi karşına çıkmaz" tarzına dönüşüyor.---
bunların hepsi iğrenç ve saçma. çok istiyorlarsa bir ortamda denk getirtsinler tanışalım bir elektriklenme olursa biz zaten ilerleriz. böyle *söyleyerek* yapmaları saçma ve iğrenç bu bir.
"durumu iyiymiş" "yaşın geçiyor" vb lafları iğrenç. bunların neden iğrenç olduğunu açıklamak bile istemiyorum ama yazmam gerek belli ki. çünkü kadın mal mı ki satılsın, meyve mi ki çürüsün? çürüse de kendine çürüyor. kimse kızına çulsuz adam önermez denmiş. "durumu iyi" olmayan herkes "çulsuz" mu? kadının eli de armut toplamıyor ya. ha arap kadınları gibi ya da dizilerdeki hanımağalar gibi ben evde oturacam diyen kadından zaten hiç hoşlanmam ne hali varsa görsün beter olsun.
ailemle sevgili aşk meşk konularını konuşmuyorum. doğru demiş biri yukarda çocuğu sen mi yapacan derim çok zorlanırsa.
Bunlar bana iletişim eksikliğinden kaynaklanıyor gibi geliyor. Sanırım bu konudaki düşüncelerinin duyulmasını, anlaşılmayı, halinin görülmesini ve olduğun gibi kabul edilmeyi özlüyorsun. Yaptığın seçimlere saygı duyulmasını ve senin kendin için en doğru şeyi seçeceğine güvenilmesini istiyor olabilirsin gibi geldi. Tavsiyem ise, sana bu durumun nasıl hissettirdiğini ( bana böyle şeyler söylediğinizde üzülüyorum/ öfkeleniyorum/ hayal kırıklığına uğruyorum vs. ) ifade etmen. Ve onlara " benim kendi hayatım için en doğru kararı vereceğime güvenmenizi istiyorum" benzerinde cümleler kurarsan umuyorum seni anlamaya çalışırlar.
Aile tavsiyede bulunabilir. Israr etmesi yanlis tabi, igrenc bir durum goremiyorum fakat ben. Istisnalar haric tabi
Bu benim geçen hafta başıma geldi. Ailemin ilişki durumumdan net bir şekilde haberi yoktu, aynı şekilde ben de isimlendiremiyordum çünkü.
Babam Beni beğenen bir doktor olduğunu, tanışmak istediğini onun da "kızıma sormalıyım, ben bir şey diyemem." şeklinde cevao verdiğini anlattı. Tabi ki kendi görüşünün olumlu olduğunu da bana söyledi, evladının mutlu olmasını niye istemesin ki bir aile. Annem de mesleklerimizin birbirine uygun olduğunu, tarzlarımızın yakın olduğunu söyleyip bence şans ver diye görüşünü belirtti. Bunu iğrenç, dayatma, baskı olarak görmüyorum ben. Aile eğer evladının görüşünü hiç almadan yorumlarla baskıda bulunuyorsa tabii ki hoş değil.
sevgilisi var diye oldurmesinden iyidir. duydun mu bugunku haberi
bu iyi aslında ya. birbirini hiç tanımayan iki insan var ve birbirinize referansla geliyorsunuz.
ilk görüşme için merak ve ilgi uyandıracak şeyler söylemek iyidir.
bak kız çok hamarat, kuğu gibi, çok görgülü, pek bi hanım vs yazarken hoşuma gitti yani asd :D
yada kıza bir söylersin yani, boylu poslu, işinde gücünde, dürüst, yiğit vs.
istemiyorsa ısrar yok.
kızın o gece sevişecek diye halkın karşısında davullu zurnalı göbek atmaktan daha iğrenç değil bence.
sadece tanimadigi birine kizini yakistiriyor sirf ailesini taniyor vs kismina yorum yapacagim zaten gorusseniz ve begenmezseniz homurdanmayacaklar ama hic gorusmediginiz icin gorusmeyi kabul ettiguniz ani bekliyorlar gibi dusundum.Ha evlenene jadar da adami tanimis sayilmazlar emin olun.O artik size kalmis bir sey tanima esigi nedir diye.bu konuda alinmayin