oturduğum sandalye kırılmıştı, evet.
ben bu duyuruda yıllar içerisinde neler neler paylaştım, bak ona rağmen benim bile açıkça yazmaktan utanacağım kadar saçma bir şey yaşadım. aslında çok komik ama cidden paylaşmak istemiyorum, çok ağır bir travma olmuştu benim için. öyle erken boşalma falan gelmesin akla. zaten asıl komik olan şey yaşanan olay değil, sonrasındaki tavrımdı. kızın boynuna sarılıp salya sümük ağlamıştım valla. o zamanlar inanılmaz etkilemişti ama şimdi hatırladıkça gülüyorum.
onun dışında daha normal ölçülerde de "rezil" olduğum oldu. bu konuda zaten hassas biriyim, sosyal anksiyete falan çok yüksek, sakınan göze çöp batar hesabı, neyden korkuyorsam daha kötüsü başıma geliyor. ama yaş 25 oldu artık, ergen halime kıyasla azıcık daha iyiyim. neblim elimde olmayan bi' sebepten sümüğümü gördü diye benden soğuyacaksa zaten soğusun bana ne, o stresle hayat mı yaşanır.
ona bir şeyler satmak isteyen ufak bir çocuğa sokakta (tekin tipi olmayan) sert çıkmıştım, çocuk ıslık çalınca bir anda yaşı büyük ekip toplanmaya başlamıştı, aha dayağı yedik derken beni kolumdan tutup kaçırmıştı, bir apartmana saklandık. baya utanmıştım.
Eksi 10-15 küsür derecede "2 saat sonra görüşürüz" öpücüğü vermek üzere yabıştım dudağına çok afedersin. Derken ağzım yüzüm sümük oldu. Benim miydi onun muydu bilmiyorum.
