ivf tedavisi görüyorum, şu sıralar son aşamadayız transfer sonrası iğneler ve ilaçlar kullanıyorum ama kafam yerinde değil. normalde de fazla düşünen yapıda biriyim şimdi her şeyi eskisine göre daha aşırı analiz edip düşünme, ağlama, kafayı takma, yine ağlama döngüsü içindeyim ve tüm günüm böyle geçiyor. tedavi başlangıcında çok canımı sıkan şeyler oldu, sonra toparlayamadım. doktor "bu süreci oyun gibi gör, yap ve unut" demek dışında bir şey demedi, demiyor. normal bir ruh halimi mi bu, ilaçları bırakınca geçecek mi? yoksa ben kafayı mı yedim? tecrübesi olan varsa yazabilir mi?
Ivf için değil ama benzer mantıkla bir hormon tedavisi gördüm. Bir yandan iyileşmek için ilaç kullanırken bir yandan üzüntüden kendimi öldürecek kıvama gelmiştim. Delirdiğimi, asla geçmeyeceğini sandım. Nasıl ağladığımı bir ben bilirim. Ama sor neye ağlıyordun, bilmiyorum.
Aşmak için bir iki yöntem bulmuştum ama inan sen aştım diyene kadar süreç bitecek. Bol bol eşine sarıl. Yalnız kalmak bana iyi gelmemişti.
irene
1