Yemek yeme isteği gibi.
Yaparsın ya da yapmazsın
var. iradene sahip çıkıyorsun. şu an o süreçteyim. kendimi deli gibi tutuyorum çünkü atmamam gerek. o ayrıldı.
Oyumu mesaj atıp boyunun ölçüsünü almandan yana kullanıyorum. Sonra atmak istemeyeceksin.
Her yerden engelle. Sonra o istek geçince istersen kaldır engeli.
Olmaz olur mu var tabi. Uzun süre direndim. Sonunda duygusallığımın tepe noktasında olduğum bir anda attım gitti. Pişman değilim. Söyleyemediğim ve net olmayan şeyler vardı. Onları hallettik. Rahatladım. Bir ay kadar sonra mesaj attı rüyamda gördüm falan diye ama ben çoktan kafamda bitirmiştim demeyi çok isterdim ama bitir(e)memiştim. Yine de hayırlısı dedim, önüme baktım.
soruna cevap değil ama neden böyle hissettiğini ve neden yanlış yaptığını anlatan güzel bi yazı:
ingiliççe
saferelationshipsmagazine.com