Muhtemelen pişman olan çoktur da, açıkça diyememelerinin sebebi bence çocuğun atsan atılmaz satsan satılmaz bir şey olması, insanlarda "anası-babası nasıl yavrusunu sevmez, bu ne biçim anne-baba" önyargısı yaratmak istememek.
Direkt soyleyen var. Acikca soylemeyip hissettiren de var.
Cocuk buyutmek eskisi gibi degil artik, inanilmaz maliyetli ve yorucu bir ugras.
Bana da öyle geliyor, ama benim aldığım en yakın cevap “bazen pişman oluyorum” oldu
Bu söylediğiniz şeyle ilgili bir detay Everybody Lies isimli kitapta var, yazarı Seth Stephens Davidowitz olabilir, uyduruyor da olabilirim.
Bu kitap Big Data ile ilgili, ve insanların Google aramalarından sosyolojik cıkarımlar yapılıyor. Belirli bir dönemde hamilelikle ve çocuk sahibi olmakla ilgili aramalar yapan insanların arasından "hamileyim, doğursam mı?/ partnerim hamile, çocuğu doğursak mı aldırsak mı?" gibi şekillerde emin olmadıklarını belirten insanların çok büyük bir yüzdesi yaklaşık bir yıl sonra "çocuk sahibi olduğum(uz)a pişmanım. Ne yapmalıyım?" gibi aramalar yapıyorlarmış. Yani emin olmadan girişilmemesi gereken bir konu. Ben şimdi berbat anlattım tabii de, kitap mükemmel.
Birkaç sene önce İngiltere'de falan da çalışmalar vardı bununla ilgili. Çok büyük bir tabu, kimse dile getirmiyor; kimse dile getirmediği için de insanlar çok anormal bir his sanıyor bunu, ayrıca nasılsa sevilir/alışılır/idare edilir diye düşünerek de çocuk sahibi oluyor emin olmayanlar da. Kompleks bir konu.
Benim duyduğum şöyle oldu; çocuk bayağı sorun çıkarıp (bağır, ağla, gürültü, yerinde durma vs) canlarından bezdirdikten sonra gelip babanın yanına yatıp sarıldı ona. Baba da "günün tamamı pişmanlıkla geçiyor, sonra şöyle bir sarılıyor, o pişmanlığı unutuyorsun" dedi.
davranış bilimci jordan peterson'un "don't let your kids make you dislike them" şeklinde bir mottosu var. "çocuklarınızın, onları sevmemenize sebep olacak şeyler yapmasına izin vermeyin." gibi çevrilebilir. ebeveynler, çocukları üzerinde otorite kurmayı başaramadıklarında önce saygı, sonra sevgi kayboluyor.
Babam:(
Hatta bazen anneme baskı kuruyordu yanımda ben istemiyordum sen istedin diye. Hatta öyle ki hiç sahip çıkıp benimseyemedi bizi.
benim. cocuklarimi seviyorum ve onlara sahip oldugum icin mutluyum. ama tekrar dünyaya gelsem hic cocuk sahibi olmazdim.
