Çoktan ayrılmıştık. Bir şey yapmama gerek kalmadı. Ama ayrılmamış olsaydık yaşadığım farkındalığı bütün samimiyetimle paylaşırdım karşı tarafla. Ajitasyona çok girmeden.
Çok olmadı ama olsaydı kız benimle birlikte ise hala,acıtasyona girmeden kıza anlatırdım farkına vardığımı ve bunu değiştirmeye çalışacağımı.Ayrıca da buna rağmen benimle birlikte kalmışsa daha çok severdim beee (:
Oldu. Hatta tüm ilişki boyunca karşı tarafı toksik olan taraf sanıyodum. Meğerse sadece sıradan zayıf karakterli bir insanmış ama ben çok daha toksik sorunlu değişik bi tipmişim. Çok daha iyi daha olgun bi insana dönüştüm sonrasında. İlişkilere ve insanlara dair farkındalığım 5 katına falan çıkmıştır rahat, ama pişman değilim. Beni ben yapan o toksik süreçler oldu. Yalnız ilişki en rezil haliyle bitti sonrasında bi yüzleşme, aydınlanma anı vs olmadı. Tekrar gorusmedik. Şimdi bile karşılaşsak kız yolunu değiştirir muhtemelen. Böylesi daha iyi oldu tabi, çünkü o zamanlar şimdiki gibi biri olacağımı bilseydi ne yapar eder yapışırdı bırakmazdı beni.
