Görüyorum. Hatta kendimi belli bi yastan sonra yasadigimiz evlerin hic birinde görmüyorum. Kendi evimde de hic görmüyorum.
Psikoloğum bey e sormuştum bu durumu henuz bi sey demedi. Sence neden diye sordu birakti.
Ben şuan yaşadığım yeri/evimi filan pek benimsemis degilim onca yila ragmen. O nedenle görmediğimi düşünüyorum.
Burdan ne zaman uzaklassam sanki bi evim yokmus gibi oluyor. Hic donmem gereken bi yer var hissi olusmuyor.
Bu evi gormemem ondandir desem de, diğer evlere bi aciklamam yok.
Görmüyorum. Sebebi geçmişe özlem olabilir.
Evle ya da çocukluğunuzla ilgili bir kopmamış bir bağınız var.
evcil hayvanınız ölmüştür. Kömürlüğe kapatmışlardır sizi. En mutlu anılarınız kalmıştır orada. Hayatınız istediğiniz gibi gitmiyordur. Aile bireyleri arasında aleni ya da gizli bir küslük/husumet vardır falan filan....
özetle benim anladığım, hayatta ilerlemek ve anda yaşayabilmek oraya gidip o konuyu tekrar gözden geçirmeniz gerek.
A. Travma/sorun/korku varsa, neyse o affedip kendiniz için sorunu çözmelisiniz. B. Yarım bırakılmış bir iş kalmışsa onu tamamlamalısınız.
C. O zaman iyi giden ama şimdi ilerlemeyen neyse referansınızı o dönemki hayatınız gibi yeniden düzenleyip ilerleyebilirsiniz.
Ben bazen "o" eve gidiyorum hala orda yaşadığımızı düşünüyorum ama orda değilmişiz ve kapıda kalıyorum. Korkuyorum kimseyi bulamıyorum nereye taşındığımızı bir türlü hatırlayamıyorum.
Yazınca daha da travmatik geldi şu an hahah yalnız değilsin
Tarkovski filmleri gibi sık sık eski evimizi çocukluğundan kesitler halinde görüyorum fakat bana göre sebebi şimdiki halimin çok bahtsız olmasıyla alakalı, hayatımın en mutlu anlarını o zamanlar yaşamışım meğerse
Ananemin evine gidiyorum sık sık rüyalarımda. Çocukluğumun büyük anılarını, coşkulu zamanlarını o evde geçirdim, anısı büyük yani. Bence sebebi budur, anılarınızın hatıralarınızın olması.