Kişilik olarak introvert (içe-dönük) bir insanım, yani kalabalıklardan haz etmeyen enerjisini kendinden alan bir kişilik, böyle olunca gün içinde ve hafta içinde sürekli kendi kendime kaldığım zamanlara ihtiyaç duyuyorum, bu günde en az 3-4 saat, hafta sonu ekstra olarak 1-2 gün sürebiliyor, bu süre zarfında tek başıma olmam beni inanılmaz dinlendiriyor ve tazeliyor, eğer bu süreci bulamaz isem moralim bozuluyor, enerjim düşüyor.
Son iki ilişkimde bunu karşıdaki hanımefendilere anlatamadım, onlar bir ilişki varsa sürekli iletişim halinde olmamı bekliyorlar, bu iletişimsizliğin sürdürülemeyeceği kanaatinde oluyorlar.
Soruma gelirsek sorun cidden bende mi, ilişkide sürekli iletişimde olmak mı lazım, benim ilişkiye ayıracak vaktim yok mu, özellikle yaşlar 30 üstü ise?
konusma ben konusuyorum +1
ben kisilik olarak daha sosyal olan gruptanim ama erkek arkadasim sizin gibi. 5 yilini ayni evde gecirdigimiz 7 yillik bir iliskimiz var. Iliskinin ilk zamanlari bu durumu anlamakta oldukca gucluk cekmistim zira insanlarla vakit gecirmek, etkinliklere katilmak vs benim icin cok keyif veren aktivitelerken erkek arkadasim bunlari sevse de kendi basina vakit gecirmeyi her seyden cok seviyor ve bu alani yaratmazsa rahatsiz oluyor. Ben tum gunumu arkadaslarimla, ailemle gecirip eve gelip dus alip yatarim; bundan asla rahatsiz olmam. Ayni gunu erkek arkadasim ile birlikte gecirsek mutlaka eve gelince en az 1-2 saat oturup kendi kendine kalir, sonra uyur.
ilk basta bu durumu degistirmeye calistim ki bu aslinda buyuk yanlis; insanin zevk aldigi bir seyi elinden alamazsiniz, almamalisiniz. Zamanla kabullendim. Adam bu sekilde mutlu. Bu arada surekli iletisimde kalmamiz gerektigini savunmuyordum asla; sadece daha sosyal olabilecegini ya da en azindan o dizi izlerken iceriye girip ufak bir sey soyledigimde beni kesecek gibi bakmamasini istiyordum. Zaman icinde ona kendiyle basbasa kalacagi alanlari yarattim, ilginctir ki o da bu yalniz kalmaya ihtiyac duydugu sureleri azaltti; hatta tek basina yaptigi aktivitelerin coguna beni dahil etti. Ornek veriyorum cumartesi gunu tum gun disardaysak, pazar gunu onun evde kalip kendi kendine bir sey yapmak isteyecegini bildigim icin bir arkadasimiz arayip bulusmak isterse kibarca reddediyorum. O, kahve icelim mi derse ancak cikiyorum. O da tum hafta sonunu evde tek basina gecirmek yerine illa ki bir gun birlikte bir seyler yapmamizi sagliyor. Yani hem o hem de ben zaman icinde kendimizi torpuledik, birlikte uyum yakaladik.
Kisacasi ya kendiniz gibi birini bulacaksiniz, rahat edeceksiniz ya da benim gibi biriyle diyalog kurarak, adim atarak, karsilikli ufak fedakarliklar yaparak orta yol bulmaya calisacaksiniz; zaman icinde her sey oturur zaten. ama bu kolay bir surec degil, herkesin yapacagi bir sey degil.
Birbirinizi daha iyi tanıyınca da aşılamıyo mu yani. Saçma. Sende sıkıntı yok bence eğer flörtöz biri değilsen. Ki içe kapanığım diyosun. Next de geç böyle yapanlara
Fraise ile benzer durumdayiz. Sevgilim introvert ben extravert. Eger onu gozlemlyip anlamaya calismayip sadece kendi isteklerimi dayatsaydim bu iliski 1 ay surerdi. O da ayni sekilde. Aslinda bu her iliski icin ayni olmali. Yani kisi kendi isteklerini dayatmak yerine karsisindakini gozlemleyip tanimali ve birlikte orta yol bulmali.
Biz mesela cumartesi disari ciktiysak pazar icin hic zorlamam, cok canim cikmak isterse kendim spora veya kahve icmeye giderim. Kendim bunaldiysam ve o hafta sonu uzaklara veya adaya falan gitmek istersem kendi basima plan yaparim, ona da soylerim istersen katil istemezsen hic problem degil diye, fraise’in de dedigi gibi o da kendi isteyerek gelir. Cunku baski yok. Onu anlarim o da bana yardimci olmaya calisir. Cok romantik cok sevgi sozcukleri kullanan taraf benimdir ama fark ettim ki sevgilim de gittikce bana daha cok yaklasti, kendini acti cunku ona hicbir zaman neden boylesin sen demedim, onu oldugu gibi kabul ettim. Taktik de degildi bu. Onu seviyorum ben cunku, olmasini istedigim halini degil. Iliskinin temeli bu zaten, birbirini anlamak.
Sizi goren, taniyan, anlayan insanlarla beraber olun yoksa oyle omur gecmez.
Soruya cevap değil, ancak birbirini anlayan, birbirine esneklik gösteren ilişkiler duymak beni çok mutlu etti. Hangi doğaüstü güce inaniyorsaniz, bundan sizin mutluluğunuzu kat kat arttirmasini dilerim. Geri kalanlarimiz da umuyorum ki sizin yaşadığınız mutluluğu tadacak şansa sahip olur.
Yani bi acidan haklisiniz ama haftasonj 1-2 gune takildim sahsen ben. Haftasonu 2 gun yalniz basina takilmak isteyen biriyle sevgili olmayi tercih etmezdim ben, acikcasi insanlarin da %90i filan tercih etmez. Ama kendinize benzeyen biriyle belki. Onun disindakileri anlayabiliyorum ama soyle ki insan ne kadar ice donuk olsa da iliskinin basinda sevgilisini yaninda ister, heyecan nedeniyle fazla vakit gecirmek ister, diger insanlardan uzak kalmak istese de. O nedenle sevginizi ilginizi hissetmedikleri ya da celiskili bir durum yasadiklari icin gitmistir insanlar.
sizde hicbir yanlislik yok, tam bu halinizle varsiniz siz. karsi taraf sorunlu. kendiniz gibi birini bulacaksiniz ya da size oldugunuz gibi saygi gosteren ve kabul eden. o zaman her seyin ne kadar 'kendiliginden' olduguna cok sasiracaksiniz.
bakin oldugunuz gibi kabul gormek karsidakine saygisizlik etme hakki falan degil, siz de oyle yapmamissiniz zaten. lutfen genel kabul gorene benzemek icin kendinizi zorlamayin.