Büyük resim görme olaylarına karşıyım ama cidden burada büyük resimlik bir şeyler var. Bu konuda üzerimizde oynanan bazı oyunlar olduğunu düşpünyorum. Adalet duygumuzla ve emniyet hislerimizle oynayarak hedeflenen bir şeyler olduğunu düşünüyorum. Yoksa böyle kör göze parmak şeklinde bir insana tecavüz edip, kafasını kesip, vahşice duygularını tatmin eden mnahluklara komik sebeplerle ceza inidirimleri verilmezdi. Tecavüz edene bir şey olmazken, tecavüzcüsünü öldüren kadına müebbet verilmezdi.
Cidden bu konuda bilinçli yapılan bir şeyler mi var? Kimler yapıyor? Neyi hedefliyorlar? İktidar demeyin, adalet dıygusunun yok olması iktidarın da işine gelmez. Kim kendini adaletsiz ortamda bulmak ister ki? 90'lı yıllara ait dizi ve filmleri izliyorum. Çok basit sebeplerden insanların hayatı kayıyordu mahkemelerde (diziler ne kadar gerçeği yansıtıyordu orası muamma tabii. O zamanlar 9-10 yaşlarında çocuktum).

ergenekon-susurluk yüzünden içeride yatan generallerimize baksan, ki birisi tsk genelkurmayı,
seçimlerden önce çıkan hayvan öldürme haberlerine baksan özellikle geçen sene,
geçen seneki seçimle bu seneki seçimin nereydese aynı bok olmasına baksan,
belli zaten. oyunlar oynandığı felan bilinen bir gerçek ama adamlar onu bile “dış güçler” diye diye sanki öyle bir şey yokmuş da ( ki gelirken kendisi demişti) biz paranoya yapıyormuşuz gibi olduk.
durum çok kötü aslında da yaşıyoruz işte:


hukuktan değildir o. işkenceden dayaktan kötü muameleden falandır senin anlattığın.


Adil olunmaması ve mahkemelerin gucluleri koruması bir gerçek. Bunun yanında ben en çok medyayı suçluyorum.
Bir sürü olay oluyor. Adalet duygumuzu yaralayan olaylar medyaya hızlı bir şekilde çıkıp toplum tarafından tepki çekiyor. Ne kadar çok tepki o kadar çok etkileşim ve reyting medya için.
Her kötü olay "tutuksuz yargılanmak üzere" şeklinde bitiyor.
Medya bu haberi burada bırakıyor, biz de adalete olan guvensizligimizle kalıyoruz. Ardından makul bir ceza verilse de bundan haberdar olmuyoruz.


her şeyin kolay bir yolu vardır. Hiçbir şeyi tam olarak yapmak zorunda değilsin. Kurallara uymak birkaç “yalaka”nın dışında kimse tarafından yapılması gereken birşey değildir çünkü müeyyideler hiçbir zaman o kadar ağır olmayacaktır. Çünkü müeyyidelerin uygulanmasını sağlayacak sistemi yürüten kişiler de aynı siklememezliktedir. Onlar da birilerinden tırsmakta, onlar da birilerinden nemalanmaktadır.


Toplumda adalet duygusunun bittigi ve cezalandirma mekanizmasinin caydiriciliginin bittigi dogru.
Ilki uygulanmayan kanunlara, ikincisi infaz sisteminin cokmesine dayaniyor. Hukuk sistemimiz cok sorunlu degil, yargi duzenimiz iflas etmis durumda. Muhakemat ve infaz sistemimiz bitik.


(bkz: davacı )
Kemal Sunal'ın başrolünde güzel bir sistem eleştirisi. Sorunun yanıtı burada.
