Destek alıp çözdüysem tekrar gün yüzüne çıkarmayı tercih etmezdim.
Ancak destek almayıp üzerimdeki etkileri devam ediyorsa paylaşmayı tercih ederdim ki o da sorunun temelini bilsin.
ben sahsen ketum bir insan oldugum icin ömür boyu anlatmayabilirdim ama anlatacak olsam da evli, cocuklu olduktan sonra degil de iliskinin ciddilesip evlilige gittigini gördügüm zaman anlatirdim heralde.
karşı taraf sizi anlayabilecekse anlatılır. ruhtaki her yük insanı yorar. eğer yoğun tepki verip kullanıcaksa gerek yok.
ben de çocukluğumda böyle bir şey yaşadım, ailem biliyor. ancak ileride anlatmayı düşünmüyorum.
sanirim anlatirdim, tepki verip kullanacak bir insanla degil evlenmek ayni odaya bile girmek istemezdim. boyle bir seye tepkisi insanin karakteri hakkinda epey fikir verir.
açıkcası biri bana böyle birşey anlatsa onun için üzülürdüm. evet derdini yükünü de paylaşırdım elimden geldiğince, ama acıma ile karışık bir üzüntü de oluşurdu.
o sebeble çözüldü ise kimsenin bana üzülmesini istemeyeceğim için anlatmazdım.
çözülmedi ise hayatımı ve ilişkimi etkiliyorsa yine anlatmazdım, kimsenin bana üzülmesini istemem çünkü.
şöyle bir ek yapayım, evlenmeden önce hayatınızı etkilemeyen ancak evlendikten sonra artık anlatmanız gereken bir durum özelliği mevcut olabilir.
Atlatabilmişsem anlatmazdım.
Atlatamamışsam ve bir şekilde hala hayatımı etkiliyorsa evlenmeden önce anlatırdım.
mutekebbir+1