valla ben ortamları şenlendirmek için yiyecek getiririm hep. insanları beslemek her zaman ısıtır ortamı.
sosyal medya diye bir gerçek var ve insanlar ihtiyaçlarını buradan gideriyor. gülmek ağlamak sohbet etmek sevişmek vb. kimse reel bir arkadaşlık peşinde değil artık pek, çünkü gerçekler acı. sosyal medya safe zone.
demeye devam etmek lazım diye düşünüyorum. ha, herkes türk kimse demiyor olsaydı uğraşma derdim ancak belli ki ortamda abuk durmaz bu davranış. bir süre sonra alışırlar. zor bir şey de değil hem.
Gözlerinin içine baka baka "günaydın" diyorum. Türk insanı böyle, evet. Hadi sokakta yapma, hırsızı, uğursuzu, bana baktı- verecek diyeni var. Ama işyeri ortamında kezbanlık, kamillik ya da ego yapana gıcığım.
Selam vermeyen o kişilerde iş körlüğü, mesleki kaşarlılık durumu başlamış.
Size tavsiyem duygusal olmayın, sizin gibi işe yeni başlayan kesimle muhattap olun.
selam vermiyorlarsa ugrasma. gerek yok. koskoca insanlar belirli bir yastan sonra degismiyor.
Of bu benim kanayan yaram ve sanırım o insanlardan biri benim.
Sadece ofise ilk girdiğim an günaydın derim. Sonrasında yanından her geçtiğim insana günaydın demekten nefret ediyorum. Ne gerek var abi tek tek sizle mi uğraşcam diyorum içimden. Aynı şekilde yemekhanede masaya ilk otururken afiyet olsun diyorum ama o esnada yürürken herkesin birbirine afiyet olsun demesinden nefret ediyorum. Deyince ne oluyor sanki anlamıyorum..
Aynı şekilde bir ortama girerken ve çıkarken herkese sarılmaktan ya da öpmekten ve birinden bi şey isteyeceğim zaman öncesinde naber nasılsın muhabbetinden nefret ederim. Bana da yapılsın istemiyorum. Bi şey istiyorsa delikanlı gibi gelsin istesin. Hiç "insan bi nasılsın der" triplerine falan girmem çünkü bütün bu saydıklarımı çok ikiyüzlüce buluyorum.
Tabii bence Türk insanınınki tamamen ayılıktan; kimsenin benim gibi düşündüğünü sanmıyorum. Bir de ben bunlardan nefret ediyorum ama selamı da cevapsız bırakmam asla.
bir ara çalıştığım bir işyerinde, sabahları günaydın dediğim insanlar kafalarını yüzüme çevirip garip garip bakıyorlardı ve cevap vermeden gidiyorlardı. bana özel bir şey değildi yaptıkları, sadece orda insanlar birbirlerine günaydın falan demedikleri için alışkın değillerdi böyle şeylere gördüğüm kadarıyla.
Takma bu tür şeyleri. İşini yap geç. Sonuçta bu insanlarla ortak noktan aynı yerde çalışıyor olman.
bence takılma.
ben de vermem.