merhaba dünyalı, aramıza hoş geldin. bu halde olan çok insan var, hele bu sektörlerde. baş etmeyi öğrenmek ve kendini iyi hissedebilmek için önce psikolog derim ben. terk ediş ilk tercih olursa neyden kaçtığınızı da bilemezsiniz gibi geliyor bana. kaçılan şey çok belirgin bile olsa semptom gidermek gibi olur gibi. iç dünyayı tanımak iyidir güzeldir, hafifletir, kendi yolunuzu sağlam adımlarla buldurur. bencesi bu tabii.
ben de reklam ajanslarında art directörlük yapıyorum. gerçekten zor bir sektör.
fakat şunu söyleyebilirim; hayatımın en güzel zamanlarını da, en berbat zamanlarını da bu ajanslarda yaşadım.
sonunda anladım ki; sevdiğin işi yapmanın zerre önemi yok, önemli olan sevdiğin insanlarla çalışmak. o yüzden ben de gidip tostçu, sandviççi açayım diye düşünürken vazgeçtim, çünkü göt her yerde göt ve gelip yine beni bulabilir.
o yüzden karakterini güçlendirmeye, herkese karşı iyi olmamaya gayret et derim.
güzel bir ekip ve işler elbette gelecektir, sabır...
İmkan varsa mola ver ve ekip değiştir
bırak kız,
boşver başka işler yaparsın.
3.5-4 yıl önce, tr'nin en gözde en şahane firmalarından birinden istifa ettim. asla pişman olmadım, ölmüyorsun.
not: hala istanbuldayım, sevgiler.
