Amaç var.
Tamamen ilkel hayatta kalma refleksi. Öyle her sabah uyanıp "ulan işte bunun için yaşıyorum bu hayatı" diyecek bir hayatım yok.
Ben de yaşamayı süreç olarak görüyorum. Bir hedefe varmak zorunda değil. O süreci bir şekilde istediğim gibi geçirmeye çalışırken yaşamış oluyorum Zaten.
tanrıya onun istediği zamanla onunla istediği yerde kapışacağıma söz verdim. bekliyorum.
Yine neden yasiyoruz niye dogduk ya da intihar tarzi seyler dusunurken gecenlerde beble ayni yasta ve cinsiyette bir arkadasinin ayaginin kayip balkondan duserek oldugunu ogrendim. Boyle ice okuz oturur ya oyle oturdu iste. Olumden de korktugumu farkettim o an.
5 dakika sonra ya o ben olsaydim diye gecirirken kafamdan bir daha Fenerbahçe maclarını izleyemem ki o zaman deyip en son aglamistim.
Sanirim Fenerbahçe icin yasiyorum.
Evet Fenerbahçe, canim cigerim Fenerbahçe.
simülasyonu tamamlamak için
merak. her şeye karşı.
Sonraki bölümleri merak ediyorum. Her ne kadar Supernatural gibi kısır döngü devam etse de merak var bir noktada.
intihar edersem anam üzülür diye.
yapabildiğim için...