neden bilmiyorum ama patron beni çok seviyor. ilk iş görüşmesine gittiğimde patronla da görüştürmüşlerdi, patron bana bayıldı diye çok mutlu çıkmıştım görüşmeden. hala da sever sağolsun (bunun bana bir faydası yok çünkü patronla aramızdaki hiyerarşik yapıda beni hiç sevmeyen bir direktör var). ben de onu severim. iş dışında görüşmüyoruz tabi, işte de senede 3-5 kere görüşürüz. zor durumda olsam maddi-manevi yardımcı olacağından eminim. insani yönü çok çok iyidir.
not: 1000+ kişilik fabrika, 70+ yaşında patron
işverenlerim türkiye'de değil, 3-4 ayda 1 belki görüyorum ama direkt yöneticimle resmen arkadaşız, bölge yöneticisiyle ise olabildiğince samimiyiz. direkt yöneticimle iş dışında görüşemiyoruz pek çünkü evli ve kafasına göre çıkamıyor ama arada yapıyoruz bişiler. her türlü desteği verir neye ihtiyacım olursa. her şeyimi paylaşabileceğim biri sağ olsun, sever sayarım çok.
bölge yöneticisi şirret ama bizim ofise geldi mi yanıma oturur laf sokuşuruz birbirimize bol bol. ama onunla haftada 1 ancak görüşebiliyoruz, öyle arkadaş olacak kadar yakın olamadık.
en son fb dan 20 sene önceki sevgilisini birlikte stalkladik, şimdiki flortü hakkında da konuşabiliyoruz. Arada tripleşiyoruz ama genel olarak 10 üzerinden 8 veriyorum.
Ek olarak İş dışında toplu yemeklere gidiyoruz.
Manevi olarak derdimi pek yanmam dinlemeyi tercih ederim.
Çok baba adamdır,
1- İş dışında da görüşüyoruz
2- Arada takılır, espiri yapar
3- Hür türlü derdimi paylaşamam tabi ki ama yüzü asık gördümü sorar
4-Evlenene, Askere gidene, hastalığı olana da ciddi derecede yardım eder. ( Bedelli için bile etti)