Kimi hayvanlar kimi ahlakli gecinen insanlardan daha ahlakli yasiyor. En azindan kendi cocuguna taciz etmiyor. Ihtiyacindan fazlasini ele gecirmeye calismiyor. Ve gunun sonunda baskalasina ahlak dersi vermeye calismiyor.
cehennem, hapis yahut elalem ne der korkum yok. davranislarimi etik degerler belirliyor, etik degerlerime uyabilmek icin hayatimda yaptigim degisiklerin sonu yok. Bu degisikliklerin cogu turkiye gibi bir ulkede hayati zorlastirsa da. zaten sadece yukarida yazan sinirlamalardan oturu faydali bir birey olsaydim kendimi asagilanmis hissederdim.
bunların muadili bir kavram oluşur, o belirlerdi.
Doğal seleksiyon belirlerdi. Güçlü olan hayatta kalır zayıf olan elenirdi. Şahsen benim etik değerlerim yok ama hapis korkum var. Suça olan eğilimimi baskılayan şey de hukuk kuralları.
İnsandan, evrimiyle beraber adım adım ortaya çıkan kavramları bir anda sıyırıp atmak ve neler olacağını kestirmek çok zor.
Ahlakımız sosyal yaşayan atalarımızla beraber şekillendi örneğin. Olmayan, doğa üstü güçlerin varlığına, cennet cehennem kavramlarına inanmaya eğilimli olmak da bizim ilkel atalarımızdan beri genlerimize kadar işlenen özelliklerden.
Ama bütün bunları düşünmeden yüzeysel bir fikir yürütmek istiyorsan ateistlere bak derdim. Zaten günümüzde bu dediğine çok yakın bir örnek bulunmakta.
bu tarz şeylere prim vermek istemem aslında ama merak eden olur diye yazayım: evrim sürecinde ahlakın olmama ihtimali yoktu, diğerlerinden emin değilim. din ve hukuk olmadan çok da fena durumda olmayacağımızı düşünüyorum. diğer hayvanları zaten kendinize kıstas olarak kabul ediyoruz, özellikle de dindarlar öyle kabul ediyor.
İnsanı hayvandan ayıran şey kurallardır
Şu an belirleyen şey vicdanım.
Gucluler belirlerdi. Ki zaten oyleydi. Hala da öyle.