senin gibi değildim ama arttı, daha anlayışlı olmaya başladım
Evet. Örneğin insanların neye ne kadar tepki verebileceği tamamen kendi hayatlarının gidişatın bağlı. Benim umrumda olmayacak bir şeye başka biri çok çok üzülebilir. Bu, o kişinin hayatında daha kötü bir şey olmamış olduğunu gösterebilir, o anki ruh halinden dolayı öyle reaksiyon gösteriyor olabilir.
Fakat yine de insanlardan hoşlanmıyorum. Ben de insan türüne mensup bir canlıyım fakat bundan ne kadar memnun olduğum tartışılır. Empati yapabiliyor ve karşımdakinin düşüncesine ve hislerine mümkün mertebe saygı duyup anlayış gösterebiliyorum ama bu "insanlar bok yesin" düşüncemi etkilemiyor. Sonuç yine aynı benim için. Burdan mutlu ayrılan karşımdaki oluyor.
Evet galiba :-)
Azaldı.
Eskiden çok daha yufka yürekliydim, daha naziktim. Yıllar geçtikçe daha acımasız, daha merhametsiz ve bencil oldum.
Evet azaldi epey.
Dunyanin senin etrsfinda donmedigini anliyorsun.
Ote yandan daha pragmatik oluyorsun yas ilerledikce.
Ustteki arkadasin dedigi gibi yufka yureklilok azaldi bende de. Hatta 10 yil oncesiyle kiyaslarsan sefersizin tekiyim su an.
Dustu.
Herkesin mal oldugunu dusunuyorum.
"kahrolsun herkez kahrolsun benim gibi olmayanlar"
Valla bu duygu bende hic olmadı galiba. Empati duygum da arttı diyebilirim. Kişilerin aldıklari kararları empati kurarak düşününce daha fazla sebep-sonuç düzlemine indirebiliyorum. Haliyle yargılama/ yadırgama reaksiyonlarim eskiye gore azaldi.
benim tahammülüm azaldı ama insanların yaptığını yadırgamama ve buna şaşırmama duygum arttı.
"kendince haklı sebepleri vardır" düşüncesi ben de hatalar yapmaya başladıkça oluştu. ancak "yine de yapmış olduğu bu davranış için bir bahane değil" düşüncem de arttı.
yani empatiye benzer bir anlayış oluşur ve insanları daha iyi anlarken bir yandan da yapılanları sineye çekme ya da hoşgörme duygum azaldı. (acımasız, merhametsiz.. sözcüklerini bu kadar yumuşatabildim)
(yaşlı değilim ama kendimi daha genç halimle kıyaslayabilirim)
azaldı.
artık insanların hepsinin gereksiz tipler olduğunu düşünüyorum. saçma sapan insanlarla birlikte saçma sapan bir dünyada yaşıyoruz.
topunun canı cehenneme.
eskiden bunun tam tersini düşünür, insanların değerli varlıklar olduğuna inanırdım. salak olduğum zamanlardı.