eksisozluk.com
eksisozluk.com
Beni bu üçünün yanından alıp bununla karşılıklı oturttular. Anlaşamadım tabi bu üçünden ayrıldım diye de üzüldüm. Bunlar da benim yerime oturtulanla anlaşamamış ama benim anlaşamadigim kişiyle anlastilar ve beni biraz dışladılar ben de o ara bunların anlaşamadığı adamla muhabbet ettim. Sonra hepimiz aynı ofise geçince gördüm ki 6 ay beraber çalıştığım bu üç kişi bana karşı cephe almış. Şuan yeni gelenler de onların cephesinden dışlanmamak için benimle samimiyet kurmuyor bence.
Özgüvenim azaldı önceki müdürlerine de böyle yapmışlardı. Kendilerine biat etmeyeni müdürleri bile olsa dışlayarak sindirmeye çalışıyorlar. Tüm işi ben yapsam da yaptığım iş zor değil ama takdir görmüyorum ve bana bişey katmıyor. Bölüm değiştirmeyi düşünüyorum fakat pişman olur muyum diyorum. Bunların tavırları kendimi değersiz hissetmeme neden oluyor ben de onlara artık umursamaz davranıyorum. Bu sağlıksız ortamda nasil bir yol izlemeliyim?
yazdigin hicbir sey onemli degil aslinda. "yaptığım iş zor değil ... ve bana bişey katmıyor" eger bunu diyorsan sirketi yada departmanini degistir. seni zorlamayan ve sana birsey katmayan yerde durmanin anlami yok. mesleki yonden seni tatmin edecek biryer bul. boylece hem isinden memnun olursun, hem ise giderken ayaklarin geri geri gitmez, hem de is yerindeki absurt kisiler/hareketler/olaylar vs cok da gozune batmaz.
Üç dört günde bir iş ile alakalı duyuru açıyorsun. Bu kadar mutsuzsun kaç o ortamdan.
1. iş arkadaşlığını gerçek arkadaşlıkla karıştırıyorsun.
2. işin sana hiçbir şey katmadığını ve kolay olduğunu düşünüyorsan hala yeni bir iş aramıyor olman çok büyük hata.
3. emin değilim elbette ama sanırım akıllı iş arkadaşların yok. buna rağmen işlerin eski haline dönmesini istiyorsan tam bir beyaz yakalı gibi davranıp birbirlerinin arkasından dedikodu yapacak kuyularını kazacaksın. belki ekmekleriyle oynayacaksın. epey düşük şeyler bunlar. umarım yapmazsın.
Bence hiçbirini umursama, samimiyet kurmaya çalışsalar da yakınlaşma. İşle ilgili konuşmak ve günaydın, iyi akşamlar gibi kelimeler haricinde işyerindeki insanlarla iletişim kurmamak gerekiyor bence. Bu benim şahsi tecrübem ve bu kararı aldığımdan bu yana kafam rahat. Kimseyi bana trip atabilecek, nazını geçirecek kadar yaklaştırmıyorum kendime. Ama kimse de kendisiyle küs olduğumu iddia edemez. Yarım saatlik öğle arasında on dakika saçma sapan muhabbet edeceğim diye kimseyi çekemem şahsen. İşimi yaparım, boş vaktim olursa da bir şeyler okurum. İşyerinde sosyallik huzur bozar. Bugün değilse yarın.
çok iyi anlıyorum . benzerini bir önceki iş yerimde yaşamış ve psikolojik olarak tükenerek istifa etmiştim. tam da benim gibi gözüken, benzer şartlarda yetişmiş okumuş etmiş insanların bu kadar kötü olabileceğini ilk o zaman görebilmiştim galiba onun da şokuyla davranışların üzerimdeki etkisi katmerlenmişti. tanımladığın şekilde biri ile anlaşabilip seni dışlamışlarsa zaten çok da anlaşabileceğim tipler değillermil aslında. basitçe. ilk yoruma katılıyorum ortam haricinde yapılan iş tatmin etmiyorsa kesinlikle oraya daha fazla emek- zaman harcamamaya, yeni yol çizmeye gayret etmek en güzel olur. kısa vadede mümkün değilse de. o anlaşabildiğim arkadaş hariç diğerleriyle iş konusu dışı muhabbet yaratmaya çalışmazdım. kesinlikle tepkili ya da işi zora sokacak değil de tamamen nötür, herkes işe yeni başlamış mesafesinde ortak işlerimi hallederdim.
çok benzerini yaşamıştım yıllar önce. bahsettiğin tarzda grup vardı, grubu kontröl eden fitneci (ki arkadaşımdır hala yine de :D) patronla takışınca grubun geri kalanı patronla bir olup bunu harcamışlardı :)
mevcut işinizden tatmin olmuyorsanız zaten oradan kaçmaya bakın. işi seviyor ve geleceği planlıyor olsaydınız, günlük motivasyonunuz zarar görse de takmayın derdim. yeni gelenlerle, onların dışladıklarıyla filan kendi grubunuzu kurun. kim ki bunlar cürümleri kadar yer yakarlar. bir süre sonra teker teker gelip yanaşmaya çalıştıklarını bile göreceksiniz :) gariptir bu iş ortamları. çok duygusal bakmayın, stratejik bakın derim.