ben 27 de bindim, bindiğim at eski dünya şampiyonluğundan emekli olmuş bir attı.
engelli atıydı, bunu özellikle söylüyorum, yarış atları ufak oluyor bu engelli atlama atları aşırı aşırı büyük, sırtına rakı sofrası kurarsın o derece.
özetle eğitimli ata binmek oldukça basit. hiç de bi zorluğu yok.
buna nazaran arkadaşımı yine yarış atlığından emekli olmuş bi yarış atı sırtından attı.
ciddi hızlı gidiyolar. öyle böyle dğeil.
o tür atları da insan binmeden önce koştururlar enerjisini attırırlarmış, bizimkinin bindiğini attırmamışlar, boynuna ters sarılı 200 metre gitti, sonra at boyun hamlesiyle attı bunu.
Binersin de dusunce kemik kiriyor. Sonra tendonun kopuyor falan cok riskli is.
Motosikletten bile daha tehlikeli.
35inde bindi bir arkadas, bindigi gibi dustu ambulans cagirdilar.
Korkutmayin, gayet de binilir. Dört nala da gidilir, sadece bir gün ders almakta fayda var. İlk bindiğim de ben de düştüm ama bir şey olmadı. Sonra defalarca bindim düşmedim. At koşarken düşmen zor zaten öyle eğimli bir arazide gitmiyorsan. Motordan tehlikeli falan değil, motordan on kat çekici
moğolda süreceğin at eğitimsiz at bu arada. tıbps deyince duran at değil. ne deyince duracağını senin öğretmen gerekir.
atlar binicilerinin acemi olup olmadıklarını anında anlayan hayvanlardır. Eğer tez canli bir ata denk gelirseniz sizi pek iplemez istedigi gibi takilir canini yedigim. Eger ona patronun kim oldugunu hissettirecek kadar bilgi sahibi iseniz sizinle butunlesir, sizi yormaz, ne yapmak istediginizi, nereye varmak istediginizi sizinle ayni anda anlar. Bu bilgiler ışığında gitmeden once egitim alirsaniz size sadece o yasayacaginiz unutulmaz deneyimin tadini cikarmak kalir. Egitim sart.