son bir yıldır mesgul olmadıgım günlerin beni mutsuz ettigini fark ettim. öncesinde kendimle başbaşa kalmak beni çok mutlu ederdi ve verimli ve güzel vakitler geçirirdim. şimdiyse apacık " mutsuz" oluyorum. aslında bunun ardına düşüp, bunu çözmeliyim.
belki de planlı olmak gerekiyordur boş günlerde dahi.
işte böyle.
Yazıyorum. Günlük, öykü, deneme... saatlerce yazıyorum. Kurşun kalem kullandığım için epey vaktimi alıyor. Mutlu da oluyorum mutsuz da ama vaktim verimsiz geçmiyor.
Benim için dolu dolu ya da iyi geçirilmiş bir gün demek, çalışmam, sorun çözmem, iyi beslenmem ve akşam ağırlık antrenmanı yaptıktan sonra 1 saat civarında PlayStation oynamaktır.
Bunun dışında bi şey yapmayı ben de pek beceremiyorum. Salona gitmesem pazar günleri sıkıntıdan patlarım.
sosyalleşmeden bire bir bi dostla muhabbet etmeden geçen gün kaliteli gelmiyor bana.
ne demişler, mutluluk ne parada ne de kadında. arkanı yaslanıp sağlıkla, huzurla bir dostla çay içmekte