Bu nesil, kendinden önceki tüm nesillerin aksine sokakta oyun oynayarak, yüz yüze sohbet ederek, karşılıklı ve sağlıklı ilişkiler kurarak inşa etmedi değerler sistemini. Çocukluğundan itibaren ekrandaki profil resimleri, fotoğraf paylaşımları ve bir "account" olarak tanıdı insanları, bu tarz video oyunlar oynadı. Hemen vazgeçebiliyor, her şeyi riske edebiliyor ilişkilerde, çünkü alternatifler sonsuz. Değerli bir paylaşımda ve fedakarlıkta bulunarak elde ettiği bir şey olmadığı için de kaybedeceği bir şey olmuyor.
20'sinin başında botoks, çene, dudak dolgusu, medikal estetik konuşan ve en küçük yaş alma belirtisine bile fobi geliştiren genç kızlar, İnstagram'ın ve selfie'nin popüler olmasının hemen ardından plastik cerrahi uygulamalarının tüm dünyada ciddi şekilde artması, giyim ve marka düşkünlüğünün "insanın güzelliğe meyyal doğasının" da ötesinde daha başka bir üst değer olarak toplumda yerleşmesi ve kabul görmesi, en küçük bir insani kusura bile tahammülü yitirmeye başlayan insanlar...
Sizin bu konudaki gözlemleriniz nedir? Sizce böylesine şekilci olmalarına esas sebep olan şey ne? Bunun tek sorumlu sosyal medya mı? Yoksa yitirdiğimiz başka değerler mi?
Bu gördüğün nesil bir sonuç dediğin gibi. Sebeplerini de kendince yazmışsın. Bir insana ne verirsen onu alırsın, biz bu çocuklara gençlere demek ki bunu verdik ki böyle geri dönüşler alıyoruz. Çok aşırı şikayetçi değilim, insanları genel itibariyle beğenmiyorum yaştan nesilden bağımsız.
İnsanlar artık paketi daha çok önemsiyor, içindekinin ne olduğunun çok bir önemi yok, ciddi manada derinlik sorunumuz var çünkü bizim yarattığımız bu dünyada derinliği gerektiğş kadar takdir etmedik.
Film izliyoruz mesela, artık hemen aksiyon görmek istiyoruz. Hikayenin derinliği, arkasında barındırdıkları artık eskisi gibi ilgimizi çekmiyor. Atlasın süper kahramanlar, zıplasın kötüler bu yani, görsel şov 1500 ama senaryo sıfır, karakter işlemesi yok. Bilgiye sahip olmanın bir değeri kalmadı çünkü çok fazla bilgiye maruz kalıyoruz. Çocuğa bir şey anlatıyorsun çocuk içinden "lazım olsa zaten Google'dan bakarım" diye geçiriyor, odaklanmıyor. O nedenle ilgilerini çeken tek şey görsellik, güç, görkem. Asrın en kro, en keko, en sığ insanları malesef günümüzde yetişiyor ama suç dediğim gibi bizde onlarda değil.
O Avrupa tarzı elegant zenginlik anlayışı kalmadı. Herkes gangsta rap yıldızı gibi yaşamanın derdinde.
Keske orijinalini bulabilsem:
Milattan once 1000 yilinda Roma Imparatoru milattan once 1050 yilindaki cocuklara gore o zamanki cocuklarin daha "sekilci" olduklarini, kendi nesillerine gore anne ve babalarina saygisiz olduklarini, toplum kurallarina uymadiklarini falan yazmis. Aradan 3000 yil gecti, yaslilar yine cocuklar icin yine ayni seyi soyluyor.
Bu nedenle bizler kendi kendimizi iyi cocuklar, simdiki cocuklari ise simarik, "sekilci", vb sekilde gorme egilimindeyiz.
Senin de dedene sorsak, kendi neslindeki cocuklara gore senin cok farkli oldugunu, kendinin cocuklugunda insan iliskilerinin daha iyi oldugunu, cocuklarin daha terbiyeli, itaatkar falan oldugunu ancak senin ve senin yastaki genclerin cok farkli oldugunu soyleyecektir.
@Traveller Duyurudaki ilk cümleden, bu çıkarımların referans verdiğin ruhla oluşmadığını hissetmen gerekirdi. Ben çok farklı bir şeye temas ediyorum. Orijinali dediğini de ben hatırlatayım:
Aristo şöyle söylemiş M.Ö. 350'de: "Bugünlerde gençler kontrolden çıkmış durumda. Kaba bir şekilde yemek yiyorlar, yetişkinlere karşı saygısızlar, ebeveynlerine karşı çıkıyorlar ve öğretmenlerini sinirlendiriyorlar"
M.S. 2. yüzyılda Hesiod da: "Günümüz gençleri öyle umursamaz ki, ileride ülke yönetimini ele alacaklarını düşündükçe umutsuzluğa kapılıyorum. Bizlere, büyüklere karşı saygılı olmayı, ağır başlı davranmayı öğretmişlerdi. Şimdiki gençler kurallara boş veriyorlar. Çok duyarsızlar ve beklemesini bilmiyorlar." diye eklemiş.
ben bilginin önemli rol oynadığını düşünüyorum. artık daha fazla 'şey' biliyoruz. üç çeşit kazak yerine üç yüz çeşit kazak arasından seçim yapabilme şansımız var. aynı şekilde çok daha fazla insana maruz kalıyoruz. rekabet demeyeyim de kıyas ve daha iyi olma eğilimi her zaman vardı, artmış olabilir.
ayrıca şekilci biri olarak şekilciliğin iyi bir şey olduğunu düşünüyorum. neden insan güzel bir objeye bakmak istemesin ki?
iletişim çağı,erken ve artan farkındalık gibi bir sürü sebep sayılabilir.tecrübesizlik ve özgüvenle birleştiğinde o zaman kuşaklararası çatışmalar başlıyor.fransızların dediği gibi gençler bilebilse ihtiyarlar yapabilse.
her nesilin bir yoğurt yiyişi var.
Sizden öncekiler de sizin nesliniz için farklı şeyler düşünüyor.
Ama şahsi fikrim, haklısınız sonuna kadar.