yaşadığım senelerin en kötüsü bu sene. ama suçu seneye yüklemek ne kadar doğru bilemiyorum.
Geçen sene 2018' den ne beklediğimi hatırlamıyorum. Muhtemelen bir şey beklememişimdir.
Öte yandan +1@zencipanda
İyi ki bitiyor 2018.
2018'in ve bütün hayatımın en acı olayı köpeğimizin ölmesiydi. Hayatımın en kötü olayını 2018'de yaşamış oldum maalesef. Bunun dışında çok kötü bir yıl değildi ama pek güzel bir yıl olduğunu da söyleyemem. Benim için en güzel tarafları hayatıma 2 iyi arkadaş dahil etmesi ve hep gitmek istediğim bir şehre gidebilmem oldu.
2016'yı hayatımın en güzel yılı ve 2017'yi de en kötü yılı ilan ediyorum şu an. Bunların hemen arkasından gelen 2018 de aralarda bir yerlerde kalmış diğer bütün yıllar gibi oldu böylece.
Hayatımda ikinci kez yurtdışına çıktım yazın ve Kuzey Avrupa turu yaptım, hayatımın en unutulmaz zamanlarından biriydi. O açıdan 2016'yla beraber gönlümde özel bir yeri olacak 2018'in.
Onun dışında okul açısından 2018'in ilk yarısında dahiliye, ikinci yarısında pediatri gibi tıp fakültesinin en zorlu iki bloğunu atlattım. Toplam 6 ay harcamışım bu ikisine. Özellikle dahiliye baya yorucuydu.
TUS dershanesi ve çalışma temposu hayatıma girdi, gerçi çok adapte olamadım çalışmaya henüz ama en azından dershaneyi aksatmıyorum. Bakalım umarım yıl sonuna kadar biraz daha tempo yakalayabilirim.
2018 Genel Seçimleri ve sonrası büyük hayal kırıklığıydı. En azından 2. tura kalır ve meclis çoğunluğu sağlanamaz diyordum(çoğu kişi gibi) yanılmak üzdü.
Çift yılları sevme nedenim olan Dünya Kupası vardı bu yaz ama çok zevk alamadım. Arjantin'in Messi'ye rağmen rezil oynayıp erken elenmesi, genelde sevdiğim ve nefret ettiğim takımlardan hiçbirinin çeyrek final görememesiyle son turları çok heyecansız geçti benim için. Finale kalan 4 takımdan kim kazansa nötrdüm yani, sadece underdog sever olarak Hırvatistan'ı istedim biraz ama olmadı, sorun değil.
Şimdilik aklıma gelenler bunlar sanırım.
Hayatimin kadiniyla tanistim.
En sevdiğim insanı, en kıymetlimi kaybettim. Üstümde bir mallık vardı, bomboş geçirdim bütün seneyi. Yaşadığım tüm senelerin diyemem ama son 10 senenin en kötüsüydü herhalde.
2017 hayatımın en kötü yılıydı. 18 de benzer şekilde geçse muhtrmelen sonunu görmeden intihar edecektim. Neyse ki hafif bi toparlanma oldu. Yılın sonunda da hayalini kurduğum bir kariyer adımı gerçekleştirdim, o açıdan genel itibariyle fena değil. Beni öldürmeyen şeyin güçlendirdiğini öğrendiğim yıl diyebilirim.
2018den huzur ve saglik disinda hicbir beklentim yoktu ama bu beklentimi de maalesef %50 oraninda ancak karsiladi. zaten cift sayilardan oldum olasi hoslanmamisimdir. biraz da tek sayi olmasi sebebiyle 2019u heyecanla bekliyorum :), umarim test sonuclarim da temiz cikacak ve 2019 benim yilim olacak, inaniyorum.
bir beklentim yoktu.
en buyuk uzuntum, ailemden 2 kisiyi kaybetmemdi. hayal kirikligim, toefl sinavimi gecemedim. bu yuzden akademik olarak yerinde saydim.
en buyuk mutlulugum, kendimi kabullenmemdi. cinsel yonelimimi.
manevi olarak kendimi kesfettim. hayatin aslinda ben oldugunu farkettim. tek gercek seyin de su an oldugunu oldugunu ogrendim.
ilk kez altyazisiz dublajsiz ingilizce dizi/film izleyebilme seviyesine ulastim.
2019'dan bi sey beklemiyorum.
sayilar ve kelimeler ve gelecege/gecmise ait dusuncelerin o kadar da onemi yok. hayatin sana ne getirecegini asla bilemiyorsun. gelen sey neyse de kabulum. pozitif ya da negatif. kabulum. hayatin dogasi bu zaten. hayat izledigim bir film gibi. her seyin yolunda gittigi bir film kimseye zevk vermez. izlenmez. bazi sorunlar olacak ki bizi filme baglayacak, heyecanladiracak, turlu turlu tat verecek. hayat da bu bence. inisli cikisli. gercek. gercek neyse oldugu kabul ediyorum.