akşamları ölümü, yok olmayı falan düşünüyorum bazen. tam uykuya daldığım anda. ve o an gözümü bir daha kapatamıyorum, afakanlar basıyor, yeirmde duramıyorum, gidip salona geçip televizyon falan izliyorum kafamı dağıtmak için.
burada kısa cümlelerle yazdım ama bu berbat bir his. inanılmaz bir çaresizlik hissi.
10 saniye içinde kafamdan; öldükten sonra yok olacağım, biyerde sıkışacağım, etrafımdaki herkesin öleceği vs. gibi şeyler geçiyor. bunlar taramalı tüfek gibi saldırıyor beynime ve resmen "hata veriyorum". uyku anında yok oluyor. uyumak istesem de uyuyamıyorum.
örneğin 2 gündür burnum tıkalı hastalık dolayısıyla. yutkunmada da problem var.
geceleri uyuyamıyorum bu yüzden. fenalıklar basıyor, sanki ileride bir gün boğularak ölecekmişim gibi hissedip onu takıyorum kafama. "diyorum ki, nefes alamamak ne kadar kötü bir his. bu şekilde ölecez işte." ve şlap. uyuyamıyorum. basit bir burun tıkanıklığı yüzünden 2 gündür uyuyamıyorum. çünkü gözümü kapattıktan 30 dakika sonra burnumdan nefes almaya çalıştığımda fenalık basıyor.
hatta işi biraz daha ileri götürücem: berberde adam kafamı yukarken (lababoda) çoğu zaman fenalık basıyor. o an oradan kurtulamayacakmşım gibi, veya ileride bir gün bu yüzden ölecekmişim gibi hissetmeye başlıyorum ve 1 dakikalık saç yıkama seansı bile cehenneme dönüşüyor.
çok rahatsızım bu durumdan. özelllikle ölüm konusundan inanılmaz rahatsızım. keşke bir dine falan bir şeye inansaydım diye düşünüyorum, en azından biraz daha rahat hissederdim.
neyse.
ben nereye gitmeliyim yav? böyle bir şeyin tedavisi falan olur mu? akşamları gelen bu atakları kesecek bir tedavi var mıdır dünyada, yoksa bu düşünceye alışıp kendimi yatıştırmayı mı öğrenmeliyim?
hem ilaç tedavisi hem de psikoterapi görmeniz olumlu olacaktır. bunun için psikoterapi hizmeti verebilen bir psikiyatriste gidebilirsiniz ya da önce bir psikiyatriste sonra da psikoterapi hizmeti verebilecek bir psikoloğa gidebilirsiniz. ilaçlar psikoterapi için destekleyici bir işlev gösterirken, psikoterapi terapinin türüne göre değişen sürelerde devam etmenizi gerektiren bir süreç olacak.
yaşam doyumunuzun azaldığını ve günlük hayatınızda işlevselliğinizin bozulduğunu düşünüyorsanız vakit geçirmeden yardım almanızı tavsiye ederim.
peki gerçekten bu his geçiyor mu? yani kafam rahat yastığa girip ölümü düşünmeden veya düşünsem de tedirginlik hissetmeden hayatıma devam edebilecek miyim tedavi olursam?
yoksa sadece ilerlemesi mi durur?
Benzeri bende de var
Dostum psikiyatr'a git ilac al demisler. ama 20 sene anksiyete bozuklugu ceken biri olarak sana diyecegim su ki; ilaca baslamak sana hic iyi gelmeyecek. Uzun vadede sen kaybedeceksin. Ilaclar bir sure bunlari baskilar ve bi suru yan etkileri var. Anksiyete ile mucadelenin yontemleri var. Bence iyi bir psikologtan bunlari ogren.
şu adamın videolarından fayda gören varmış dinlemeyi dene istersen. www.youtube.com
yani mesela şu saatte şu başlık nerden çıktı karşıma bilmiyorum:
eksisozluk.com
ama resmen şuan atak yaşıyorum. tam iş yapıyordum üstelik, başka hiçbir şeye konsantre olamıyorum an itibariyle.
Psikoloğa git bence.