genel olarak niye böyle amk? bu soruyu yalnızca gönül işleri için sormuyorum. siz bu duruma nasıl bakıyorsunuz?
tşk.
Çünkü kör ölünce badem gözlü oluyor diyerek deyiş atışması yapasım geldi. Hani her şeyde geçerli değilse bile kişisel olaylarda eski, gitmiş olanı romantize etmeye eğilimliyiz. Aslında giden de gelen de aynı bok genelde.
Çünkü gelen'den giden'in yarattığı hayal kırıklığı, mutsuzluk, tatminsizlik vs gibi şeyleri telafi etmesini bekliyoruz, ya da zaten değişiklikteki sebebimiz bu oluyor. Gelen'i kendi sunduklarıyla, tarafsızca değerlendirmiyoruz. Halbuki zihnimizi biraz daha açık tutsak fark edeceğiz ki gelen de pekala ortalama bir şey.
Ayrıca ilk zamanlarda "comfort zone" denen hadise aklımızı karıştırıyor. Eskiye, alıştığımız düzene, aşina olduğumuz şeylere hissettiğimiz kolaylık, beceri hissi yeninin getirdiği öğrenme/deneme sürecinde daha cazip geliyor.
Bir de peak and end theory denen bir şey vardır. İnsanların tecrübelerin başını ve sonunu hatırlamaya eğilimli olduğu anlamında. O yüzden bir şey nasıl başlayıp, nasıl biterse onu öyle yorumluyoruz. Misal bir ilişki adına düşünelim, bitmesine yakın zamanlarda kavgalar vs olduğundan insan onu kötü bir şey olarak düşünüyor, oh be kurtuldum diyorsunuz. Ama üstünden zaman geçip de yeniye başladığınızda "aa yok aslında iyiydi ya" diyorsunuz, çünkü "peak and end" etkisinden kurtulmuşsunuz artık, iyi zamanları da hatırlayabiliyorsunuz yani.
Değişiklik iyidir, ama sırf değişiklik olsun diye değişiklik yapmak saçma.
Atalarımız "get comfortable with being uncomfortable" diye boşuna dememişler.
Edit: pati+1
Bana genelde tam tersi oluyor. Şans herhalde, gelen gidenden daha iyi oluyor, iyi ki gitmiş diyorum, o da aklıma gelirse. Yalnızca gönül işleri için değil, genel.
yoo.
insan sahip olamadığına hallenir. bu böyledir.
bence de her zaman böyle olmuyor. çoğu zaman olmuyor hatta. senin seçimlerinde bir yanlışlık olabilir
Böyle bir şey yok. Öyle algılıyoruz sadece. Eskilerden kimseyi aramadım yeni ilişkilerimde