Benim icin Bo Burnham'in standup'lari, 1-2 Rick & Morty ve BoJack bolumu bu etkiyi yaratmisti.
oğuz ataydan korkuyu beklerkeni okurken unutulan adlı hikayede bunu demiştim, sürpriz son ya da muhteşem bir kurgu yok ama bilinç altı teması mest etmişti
1. Arthur C. Clarke ve Gentry Lee'nin Rama serisi. İkinci kitaptan itibaren hem cıvık bilimkurguya kaymadan bir sürü karakteri derinlemesine tanıtıp hem de okuyucuyu "büyük resimden" uzaklaştırmamayı başaran ender kitaplardandır bana göre. Sanırım duyuruda fırsatını bulduğum her an övdüğüm tek kitap bu.
2. Sakis Tolis. Her Rotting Christ dinlediğimde keşke bu adam kadar yetenekli olabilseydim diyorum. Muhtemelen seneler sonra bile The First Field Of Battle'ın ilk bir dakikasını dinlediğimde aynı şeyi düşüneceğim.
Sherlock
Fargo
Wilfred
kitap: dostoyevskinin kitaplari.
film: gone with the wind ve amelie filmlerine cok buyuk hayranlik duydum.
spain- chick corea bi tanesi.
Dostoyevski +1
Yeraltından notlar fena çarptı ki bunun daha suç ve ceza’sı karamazov’u vs var
Twilight Zone dizisinin eye of the beholder bölümü
sherlock
house md
cloud atlas..
2001: space odesey
5000 kez kontrol edilip editlenerek kusurlarından arındırılmış kurgular bende zekaya hayranlık uyandıramıyo.
Sporculara hayran oluyorum genelde. Spontane gelişen bi şeye verilen iyi tepki, karşılık çok daha büyük zeka parıltısı bence.
Proust - Kayıp Zamanın İzinde