yaşlıya göre ama genelde veriyorum
evet
evet.
Kimseye vermiyorum.
Genelde
edit: çünkü insanlar biraz ağır işlerde çalışıyo sanırım. ayakta dururken şekilden şekle giriyolar. genelde de kadınlara veririm. erkekler dursun ayakta.
yaşlıdan kastım 40 yaş üstü. 60 yaş üstü bi kadına zaten sorgusuz sualsiz yer veririm. o ayaktayken ben oturamam.
veriyorum
yaşlılara, çocuklu kişilere, duruma göre kadınlara yer veririm. verilmesi de gerekir.
Yer verecek durumum olmuyor oturamiyorum hic. Korugu kaparsam seviniyorum.
Gerci toplu tasimayi da biraktim.
Hayır.
Evet:(
%99 vermiyorum. doğum tarihi bir insanın bir insana yer vermesi için gerek ve yeter sebep değildir, olamaz da. özellikle öğrencilere bu konuda yapılan baskılardan resmen utanıyorum. geri gelsin diye o kadar uğraşılan andımızda "küçüklerimi korumak, büyüklerimi saymak" diye bir laf var ya hani, işte o lafı işine geldiği gibi unutan ve/veya "yanlış anlayan" güruhtur bu "ToPlU tAşImAdA yAşLıYa YeR vErİn KaRdEşİm" tayfası. o "telefonunda oynamaktan başka hiçbir halt yemeyen" gençlerden çok daha boş yetişkinler koltuklarda götünü büyütüyor, gençler okuldan dönerken sıkış tıkış otobüste oturmak istedi diye it muamelesi görüyor.
yerini vermek isteyen versin. benim verdiğim %1 gerçekten sağlık sorunu olduğu belli olan biri taşıttaysa ve o pek babayiğit vatandaşlarımızdan hiçbiri yer vermeye tenezzül etmiyorsa gerçekleşiyor. yani yaştan çok kişinin o anki durumuyla ilgili. yasa yok ceza yok. vicdani bir özgürlük (ki din-vicdan özgürlüğü hâlâ anayasal güvencededir). "sen ilerde yaşlanınca görürsün" diyenler de daha elle tutulur bir argümanla gelsin bir zahmet.
Genelde evet.
Bir insanin saglik sorunu oldugunu disaridan anlayamazsiniz hep, her hasta insan topalliyarak gezmiyor; ama cogu yaslinin da saglik sorunu var, bu nedenle veririm yer. Türkiye´de cok kalabaliksa otobus maalesef yer vermem, bin tane sapik var ve cok kalabalik oldugundan sapigi tespit etmek zor.
Bir de yasliya, hastaya ya da hamileye ayirilan koltuklara oturmam.
ayakta durmakta zorluk çekiyorsa veririm sadece. bundan bağımsız olarak, yüzünde kin dolu bir ifadeyle oturan gençlere bakıp "şunlara bak benim yerime oturmuşlar" bakışı atıyorsa isterse yerde yuvarlansın yine vermem.
Her zaman, kayıtsız, şartsız.
Vermiyorum. Sürekli yer veren zaten birkaç yıla yer verilecek insan durumuna gelir. O kalabalık stres yorgunluk derken bir de yer verecem dersen erkenden çökersin.
veririm.Vermeyene de iyi gözle bakmam
Elbette. Yardım etmeyi severim.
Hayır.
Yaşlılara yer vermek kötü bir şey değil benim de hastam var. Ama bu olay çok suistimal edildi.
Ama bir gün hastane çıkışı linç edilmiştim 50 yaş üstü tipler tarafından oturuyorum diye. Derdimi anlatmama bile izin vermediler. sonra gözlemledim olay şımarıklık derecesine ulaşmış.yer alacağım diye insanları rahatsız etme noktasına gelmiş.
bu olay çözülünceye kadar vermem(çok hasta ayakta duramayacak kadar çok yaşlı olmadığı sürece)
Yaşlılar yaşasın diye gençler ölsün kafası azalarak bitmeli bence(hoş genç de sayılmam ama)
evet veriyorum. yer vermeyenlerin gerekcelerine saygi duyuyorum ama ben yer veriyorum.
Nö
asla vermiyorum. Ben tüm gün okulda yorulmuşken ve kocaman sırt çantamla duruyorken, günden dönen teyzeye, sırf toplu taşıma bedava diye bi poşet pırasa almak için toplu taşımayla 20 duraklık mesafaye giden bu sırada da gezmiş olurum diyen amcaya yer veremiycem. onun dışında kimseye vermiyorum, mutlaka veren biri çıkıyor. kimse yer vermese de vicdan azabı çekmiyorum. o kadar yorulmuşken anca oturabilyorum zaten.
Bi de zaten yer vermem de bazen yaşlılar açık açık yer istiyor. O zaman asla vermiyorum. Oturup inatlaşıyorum kalkmıycam diye. Gerçi son birkaç senedir toplu taşımaya bindiğim %90'ında kulaklık var kulağımda. Konuşuyorlarsa da "gençler çok saygısız" vs diye duymuyorum.
Evet
@nundu @xef6 @proletarier aller lander vereinigt euch @ crysisanthem kesinlikle katılıyorum.
gençlerin sömürülmesine karşıyım. yer verenlerin yüzde dokasının farkında olmadan bilinçaltısal bir suçluluk duygusuyla yani toplum baskısıyla yani super ego denen yapıdan dolayı verdiği kanısındayım. her şeyi duygusallaştırıyoruz. otobüslerde yaşlılara bla bla ya yol yer verin kadar saçma bir tabelada yok. benim aklım vicdanım yok mevki babamız oraya uyarı tabelası asıyor. ülkemizde bağımsızlık duygusunun gelişmemiş olmasından kaynaklanıyor tamamen.
ben mi? elbette yer veriyorum. eğer yorgun değilsem, yeni oturmamışsam ve cidden yer verilmesi gerekiyorsa. hele birde tam kalkarken yanındaki genç hanımefendiye el işareti yaparak yer veren amcalar uyuzsunuz. (bkz: kamu malını sahiplenmek)