V1:

www.eksiduyuru.com

Özet: 8 senedir antidepresan kullanımı. Son 5-6 sene günde 150mg anafranil. Ve bıraktım.

Selam.

İyi yanlar: olum ben ishal yapan ilaç alıyodum lan tuvalete çıkabilmek için. Kolonoskopi falan oldum sorunu bulmak için. Haftada 1 kere o da ilaçla büyük tuvalete çıkabiliyodum. Bu ilacı bıraktıktan sonra her gün normal çıkıyorum lan inanılmaz. Hani house aklına bişey geliyo bi ilaç veriyo düzeliyo ya. Öyle oldu :d

Kötü yanlar: önce devam eden neler var ondan bahsedeyim. Tikler. Akıl almaz boyutta he. Nereye bakacağından, bardağı nereye koyacağına kadar. Sürekli tekrar tekrar. İlaç kullanırken de böyleydi gerçi. Bi tık daha azdı belki. Ama yine bolca mevcuttu. Kafayı sola hareket ettir. Sürekli dua et. Uyanık kaldığım her saniye bunlardan milyonlarca var. Bunlar benim hayat normalim oldu.

İlaç sonrası asıl kötü yan ise şu. Yaşama sevincimi kaybettim sanki. Bugün tatil ya. Tamamında uyudum. İşe kursa konsantrasyonumu yitirdim. Yani nasıl diyeyim. Mutlu olamıyorum. Sürekli ama sürekli içimden atamadığım korku mutsuzluk endişe var. Hiçbir şey yapmak istemiyorum. Öyle duruyorum. İlaç varken bunlar yoku demiyorum ama. 6/10 sa şu an 7 veya 8/10 oldu. Ama fark ediliyor değişim. Daha hassasım mesela. Çok korkuyorum ve çabuk etkileniyorum. Boğazım düğüm düğüm sıklıkla.

İlaç da kullandım. Psikiyatıra da gittim. Psikoloğa da gittim. Geçmedi işte amk. Geçmeyecek de. Bari ilaçsız devam edeyim dedim. 28 yaşında insanın günde 200mg ilaç alması normal mi lan. Bi de şeyden korktum. Antidepresan mal ediyo beyinden götürüyo diyolla. Abi ben beyin olmasa yokum. İşim de onla ilgili.

Bu duyuruyu hem belki ihtiyacı olan okur diye hem de görüşlerinizi almak için açtım. Sizce nasıl?

Tşk.

 

Belki inanmayacaksin ama herkes mutsuz herkes bicare. Rahat ol sende normal olmayan birsey yok.yalniz kendine guzel bir ugras bul.

tunaktunaktun
1

mobil görünümden çık