sır paylaşılıyorsa sır değil, bilgidir.
Ve evet, baz bilgileri paylaşırım.
ama sır? ı ıh.
Yok ben pek bir sey paylasmam.
Bir arkadas vardi birbirimize epey acik oldugumuz, onunla da gorusmeyi biraktim.
Bunun sebebi doğru kişileri bulamamış olman da olabilir ya da senin kendini içe kapatmandan dolayı.
25 yaşındayım. Hayatımda hiç yok öyle biri. Elbette eksikliğini hissediyorum. Kendime yetmeye çalışıyorum, yetemiyorum.
Dizlerini karnına çekip "benim arkadaşım yok" demek yerine ya durumu kabullen ya da değiştirmek için bir şey yap.
Yine de, çok iyi tanımadığın iş arkadaşlarına her şeyi anlatma.
Bir de bu işler karşılıklı emeğe dayalı. Sen birine ayda bir mesaj atıyorsan karşıdaki kişinin seni her gün aramasını bekleyemezsin. Ne verirsen onu alırsın.
Yani umarım.
Bütün sırlarımı paylaşabileceğim bir iki insan var ama hiçbir sırrımı paylaşmıyorum. Aslında kendimle ilgili pek bir şey anlatmıyorum.
Örnek: Her gün görüştüğüm arkadaşım kardeşim olduğunu yıllar sonra öğrendi.
Bir de sır paylaşmak ihtiyaç değildir bence.
Edit: Ayrıca dertlerinizi herkese anlatabilirsiniz, hatta anonim kimselere çok daha rahat anlatırsınız.
Edit 2: İş arkadaşlarını çok iyi tanıdığını düşünsen bile bir şey paylaşmamaya çalış. Öyle risk alınmaz. Herkes değişir, uygun şartlar oluştuğunda herkes her şeyi yapar.
Nö. Kapalı bir kapı, mutlu bir kapıdır.
her şey başka sır başka. herkesin kendine göre kişisel sırları vardır. bunları anlatma gereği duymak zaten sıkıntılı bi durum bence. sırların kendisinde sorun vardır arkadaşlık derecesinde değil.
sırrı kendine sakla demişler...
kimseyle çok derin sırlar paylaşmamaya özen gösteriyorum. iki kız kardeşiz zaten çok önemli bir mesele olduğu zaman hep ablamla paylaştım. daha fazlasına ihtiyaç duymadım o sebeple.
cogu seyimi bilen 3-4 arkadasim var. hepsini toplasan hakkimdaki her seyi biliyorlardir.
kiz arkadasima her seyi anlatmaya basladim, kucuk-buyuk demeden hayatimda benim icin onemli gordugum ne varsa oturup anlatmistim her seyi. sanirim hakkimda en cok seyi bilen kisi o su anda, aramizda gizli sakli olsun istemedim.
her gun gordugun kisiye (ozellikle is yerinde) her sirrini acmak pek dogru degil. dogru insanlar karsina cikacaktir elbet :) arayinca bulunmuyor.
Ben bu konuda çok kötüyüm her şeyi anlatıyorum çok samimi olmasam da
Kuzenim ve bi arkadaşımla paylaşıyorum. Bazı yakın arkadaşlarımla bazı şeyleri paylaşıyorum.
Evet paylaşıyorum. Google benim girdiğim siteleri takip edip napsın anasını satim kafasındayım ben. Buna benzer olarak anlatılmayacak ne sırrımız olabilir ki? Her şeyimi anlatırım farketmez.
Hatta telefon şifremi, sosyal medya şifrelerimi falan bilirler. Arkadaş önemli bir şey.
Kimseyle her sırrımı paylaşmam.
Aslında paylaşacağım -bilgi diyelim- paylaştığım kişinin kapsama alanına girmemesi lazım. Aslında onu hiç ilgilendirmesin ki:
- Sonra ona bunu neden anlattım ki, şimdi yanlışlıkla ağzından kaçırabilir diye düşünmeyeyim
- Anlattığım kişiyle ilgili önyargıları olur, arası durduk yere bozulur
- Bana akıl verecekse objektif olarak kalması lazım
Dolayısıyla her bir arkadaşıma farklı konuda kalbimi açıyorum diyelim.
Kesin bilgi; işyeri arkadaşına sakın hiçbir sırrını anlatma.
ciddi sırlarımı kimseyle paylaşmadım şu ana kadar. ketum bi tipim zaten, bir şeyler anlatmayı genel olarak sevmem; anlatma ihtiyacı hissetmiyorum.
Her arkadaşımla farklı sınırlarım var, bazı konularda bunu karşılayabilecek kimselerle konuşurum mesela nerede yorum yapmaması gerektiğini bilen,konuşulan şeyin yalnızca paylaşım olduğunun farkında olan kişilerle.
Sır dediğim mesela bişey hakkındaki samimi düşünceleriniz. Bu olmadan arkadaşlık ve samimiyet de olmaz diye düşünüyorum. Aynı kafada değilsek zaten görüşmeyelim diyorum kendi kendime. İş arkadaşlarıyla samimi olmamak da imkansız bence. Zaten samimi olamıyorsan onlarlayken rahat değilsen o iste uzun vadede çalışamazsin bence. Sonuçta uzun süre bir arada olmak zorundasın.
sır ile "bişey hakkındaki samimi düşünceler" birbirinden o kadar alakasız şeyler ki cevabımı dediğin şey üzerine revize edemiyorum ne yazık ki.