O yaştaki herhangi bir kız çocuğu için İpek Ongun'un uygun olduğunu düşünmüyorum. Böyle hayatlar yaşamış biri için ise hiç gerek yok. Daha farklı kitaplar önereceğim ben.
Emrah Serbes - Erken Kaybedenler. O yaşlardaki erkek çocuklarını anlatıyor. Kendinden bir parça bulamaz ama, birkaç sene sonra o kitabı hatırlayıp kendi ergenliği ile kıyaslamalar yapabilir.
Panait İstrati - Sokak Kızı. Tüm ömrü boyunca okuyabileceği en temiz aşk ve dostluk öyküsü olabilir onun için. Bunu atlamayın. O yaşa uygun olmadığını düşünürseniz önce bir kendiniz okuyun kitabı.
Micheal Ende - Momo çocuk kitabı olsa da her yaşa hitap ediyor. Bir modern zaman eleştirisi. İçinde hayata dair çok fazla yargı var. En azından geleceğini belirlerken bir nebze olsun faydası dokunabilir.
Jack London tam da bahsedilen yaşlarda keşfettiğim, okumaktan aşırı keyif aldığım bir yazardır. Bana okuma alışkanlığı kazandırmıştır. Vahşetin çağrısı kitabını burada şiddetle öneririm, fakat bu hayat vb sebeplerden değil sırf iyi bir okuyucu olsun diye olur.
Ferit Edgü - Hakkari'de Bir Mevsim. O yaş için çok ağır bir kitap. Fakat bahsettiğiniz durum kitap ile çok fazla benzer yön taşımakta. Önerirken çekiniyorum, fakat bir şansınızı deneyebilirsiniz.
Çerezlik sırf keyifli okumalar ve bazı altını çizecek cümleler için aşağıdaki kitapları öneriyorum.
Mahir Ünsal Eriş - Olduğu Kadar Güzeldik
Barış Bıçakçı - Bir Süre Yere Paralel Gittikten Sonra
Franz Kafka - Aforizmalar
Victor Hugo - Sefiller
Goethe - Faust
John Steinbeck - Fareler Ve İnsanlar
bas bilim kurguyu. bilim kurgu klasiklerinden yürü.
ipek ongun için geç bir yaş;daha önce okumalıydı.
*momo
*şeker portakalı
(profilini okudum; yukarıdakileri önceliklendirin)
*onca yoksulluk varken
*otostopçunun galaksi rehberi
sadece kitap önerisiyle olmaz. o kızın sosyalleşmeye ve ortamını değiştirmeye ihtiyacı var. eğer bunlar olmazsa yarın bir gün tanımadığı adamların peşine takılıp gider hayatı heba olur.
madem babası liseye yazdırmış bence meslek sahibi genç insanlarla tanıştırılmalı. konuşmalı. onlarla konuşarak gelecek hakkında planlar yapabilir hale gelebilir. sonra şehrindeki bir üniversiteye götürebilir yakın yaşlarda bir arkadaşınız ya da çocuğu. vizyonunu değiştirmesi lazım kafasını açması lazım.
bir tiyatro ya da müzik kursuna gönderilebilir yeteneğine göre. ilgili varsa okul haricinde atletizme, basketbola vs. yönlendirilebilir.
o kızın şu anki kafadan sıyrılıp yeni bakış açışıyla dünyaya bakabilmesi için bir şeyler yapılması lazım.
ya ben izmir'deyim ama olay iç anadolu'da küçücük bir köyde geçiyor. kızımız yakınlarımda olsa, zaten böyle sosyal sorumluluk projeleri ve kadın çalışmalarının tam ortasındayım, muhakkak rol modeller bulurum, görüştürürüm, kampüse götürürüm. bunlar zaten yaptığımız şeyler dayanışma çalışmalarımız çerçevesinde.
ama işte burdan elim uzanmıyor, bu durumda canımı çok sıktı. kitaptır, hobiye yönlendirmektir, yine de bir şeyler yapmak istiyorum.
@naksidil, ilçede yokmuş böyle kurslar. hadi halk eğitim falan bişiler bulsak, zaten babayı zor ikna ettik, daha geç saatlerde oralarda bırakmaz sanmıyorum. birde sadece belli saatlerde köye otobüs varmış. evde oyalanabileceği, kendini geliştirebileceği hobiler düşünsek?
@jimjim ve kablelvuku; momo ve şeker protakalı şahane fikirler, nasıl düşünemedim ya, süpersiniz :)!
@kablelvuku, ferit edgü falan onlara çok politik gelir, az çok hala, babaanne, amca falan hastaneye gelip gittikçe gördüm. ben irtibatı koparsınlar istemiyorum benimle. ama diğer kitaplardan aklıma yatanlar oldu, sağolasın. hatta hala bile okur bu kitapları, zehir gibi maşallah. keşke o da çıkabilse o köyden, müthiş bir kapasitesi var. ona da ayrı dertlendim.
@idonthaveatvset, bu da iyi fikir. önerebileceğin var mı başlangıç için?