Michelangelo seviyesi günümüz için geçerli bir seviye değil. Yaptığı eserlerin bakan gözde uyandırdığı duygu ve düşünceler sadece eserin ne kadar güzel olduğuyla ilgili değil, yaşanan dönemin sosyo-kültürel, ekonomik, politik ve dini açıdan hangi durumda olduğuyla daha çok ilgili.
Michelangelo gibi gerçekçi, doğal ve "yaşayan" eserler yapmak günümüz için bir iş değil. İnstagramda çok meşhur şu sıralar, dikine duran yastık oynuyor bir sanatçı. Görünce diyosun ki "wow ne kadar gerçek". Ama bu devirde gerçekçi heykel yapmak çığır açan bir gelişme değil çünkü çok insan çok uzun zamandır yapıyor. Mikelanj zamanında ise böyle değildi, yunan klasiklerini mükemmelleştirdi ve "canlı" bir hale getirdi, ondan önce bunu bu şekilde yapan yoktu(ya da vardı ama adını bile bilmiyoruz, orası ayrı tartışma konusu).
İşin içinde öncü olmak var yani. Tabii bununla bitmiyor, bir heykeli dikkate değer yapan tek şey gerçekçiliği değil çünkü. Bakanın gözünde canlandırdığı duygu ve düşüncelerin de önemi çok. Günümüzde, ya da 100 yıl sonra günümüze retrospektif açıdan bakınca fark edeceğimiz, bizim de günümüz sosyo-kültürel, politik, ekonomik ve dini bakış açılarımızı dürtmüş, o duygu ve düşünceleri coşturmuş eserler var ise işte o zaman Mikelanj gibisi geldi mi aynı teraziye koyup tartar bakarız. Şu şartlarda öyle bi heykeltıraş olabilir, bilmiyoruz belki de ve bilmiyor olmamız o adamın Mikelanjdan daha kötü bi heykeltıraş olduğu anlamına gelmez ama ileride buna değecek biri çıkarsa o zaman şartlar eşitlenmiş olur bir nebze.
