Bunun en büyük sebebi ise gelecek kaygısı. Kendini güvene alma hissiyatı.
Şimdi soruyorum size: nereye kadar biriktireceksiniz ?
Ne olunca veya ne kadar olunca tamam bu kadar yeter artık bundan sonra kazandığım tüm parayı yiyebilirim diyeceksiniz. Yada diyecek misiniz ?
Bir ayağı çukurda olan onlarca insan yememiş içmemiş biriktirmiş. Eee neye yaradı bu paralar ??
Harcayamadıktan sonra ben niye para biriktiriyorum ki dediniz mi ?
dengeli bir şekilde gitmek gerek bence. bir de birikim doğru şekilde yapılırsa ve pasif gelir elde edecek şekilde olursa biriktirmek koymaz. hem para kendini büyütür hem de bir gelir getirir.
Ev aldım, borcu bitene kadar birikim yapacağım. Borcu bitince birikim yapmayı bırakacağım planım bu yönde. Olur da işimiz gücümüz rast gitmez o yüzden bi müddet idare etsin beni derdindeyim o yüzden birikim yapıyorum.
Bir hedef doğrultusunda birikim yapmak daha mantıklı gibi; yani şunu alalım şuraya gidelim şu bizim olsun şeklinde, yoksa biz birikim yapalım bizden sonrakiler (çoluk çocuk) yesin diye birikim yapılmaz. Onun dışında 100 yaşına kadar birikim yapmaya çalışmak parayı balyalamak ama hala fakir yaşamak biraz istifçiliğe giriyor, psikolojik bir sıkıntı sanırım.
