Kafasını dağıtmak mümkün mü? Ya da bebekle ilgili bilgilendiri kaynaklar daha profesyonel bakmasını sağlayabilir mi?
Bebek ağlayınca kendisi de panikliyor mesela çünkü.
Hormonlar da değişiyor bir anda, nasıl atlatabilir bu durumu erken aksiyon alarak?
profesyonel yardım alması lazım. durumun ciddiyetini belirleyip ona göre ilaç da başlatabilir, başka önerilerde de bulunabilir. internetten de kaynaklar bulabilirsiniz tabii ama sadece kendisi değil eşi de okumalı.
Öncelikle terapi önemli, en başında ise daha rahat çözülür.
Bebekle ilgili kaynak önermek bir işe yaramaz.
Ayrıca yardım edilmeli, uykusunu alması sağlanmalı.
Gece bebeği beslemek ( sağılmış süt ile yapılabilinir)
Gece bebeğin altını değiştirmek gibi işler yapılabilinir.
Birkaç saatliğine arkadaşları ile dışarı çıkması ya da kuaför, masaj randevusu alınabilinir. Çünkü nefes almaya ihtiyacı var.
Hande Birsay'in Hihieved kitabi belki yardimci olur.
Yardımcı öneririm.
Uyku uyuması lazım, devamlı tetikte olmadan uyku uyuyabilmesi ve lokmalar boğazına dizilmeden yemek yiyebilmesi lazım.
Arka planda devamlı bir bebe sesi olmadan gazete / kitap okuyabilmesi, arkadaşlarıyla iki satır konuşabilmesi lazım.
o hormonlar değişecek. Bebek ilk doğduğu zaman anneye resmen bir doping geliyor. 3 ay götürüyor bu doping anneyi. 3 ayın sonunda birikmiş yorgunluğunun üzerine hormonlar normal seviyeye düşünce betona çarpmış gibi oluyor bünye. İlk çocukta buna hiç hazırlıklı olmadığı için (anlatmakla anlaşılmaz, yaşanması lazım) allak bullak oluyor.
Ona bu yaşadıklarının normal olduğu da anlatılmalı. Çünkü o yorgunlukla yeni doğurduğu yavrusuna düşman olan var. Düşman olmasa bile nefret ediyor o hal içinde bulunmaktan. Bundan çocuğu (ve de babayı) suçluyor. Çocuğu suçladığı için de içten içe kendinden nefret ediyor. Zaten bin kilo fazlası var....
Yardımı almayı istemiyor bile olabilir. Çocuğa bakmak annenin sorumluluğu diye kodlanmıştır öncesinde. Samimi olarak "sen iş ver ben yapayım" türü yardım teklif edilmesi lazım.
Hepsini yaşadım. Bana ailem çok yardımcı oldu, ona rağmen çok zorlandım (çalışıyordum ama zor olan çalışma kısmı değildi). İkincide hangi yoldan geçtiğini bildiğin zaman sorun olmuyor ama ilkinde el birliğiyle anneyi ve çocuğu desteklemek lazım.
eger bahsi gecen kisi esinizse 'bana bir sey soylemiyor demek ki yardima ihtiyaci yok' demeyin, ya surekli 'ne yapayim' diye sorun ya da bence en guzeli kendiliginizden cocuk bakimi disindaki tum sorumluluklari uzerinize alin ya da bir liste yapin ve paylasin. genellikle her sey kadinlarin uzerinde oluyor, siz istediginiz kadar hayir diyin en azindan 'mental load' olarak kadinlar daha fazla sey tasiyor. geceleri uyusun, her gece yapamasaniz da, en azindan bir gece siz kalkin bir gece o kalksin.
al bunlari oku, bebek nasil bakilir ogren demek kadini iyice yalnizlastiriyor. su anda ihtiyaci olan cekirdek ailesi o kadar. eve gelen giden olmasin bence (onun istedikleri disinda) gelen insanlara hizmet etmedir, yemek yapmadir, agirlamadir, asla esinize bunlari yaptirmayin. su asamada bu kadinin ve adamin ihtiyaci olan tek sey bebekle iliski gelistirmesi, onu tanimasi ve bebek bakmayi ogrenmek. sadece kadin degil adam da, kadinlar da analarinin karnindan nasil bebek bezi degisir bilerek dogmuyorlar. ayrica, esinizse bu kadin, icgudulerine guvenin, cocukla ilgili her seyi her fikrini sorgulamayin, o icgudulerini ve bebegini tanidikca rahatlayacak zaten.
bebek aglamasindan ve uykusuzluktan bunalmak kadar normal bir sey yok, bunlarin hepsini bu surecin tamamini gordugunuzu ve normal oldugunu soyleyin. ayrica her zaman yetersizlik hissi ile sinanan kadina, ne kadar iyi bir anne oldugunu hissettirin. ancak babanin isin yarisini ele almasi ve kadini yalnizlastirmamasi elzem, emzirmek disinda babanin fiziksel ve psikolojik olarak yapamayacagi hicbir sey yok bebekle ilgili.
www.kitapyurdu.com
bu kitap benzer yollardan gecmis birinin mizahi ve bilgilendirici anlatimi
psikolojik ve fizyolojik yardim onemli. bazi durumlarda anne ve bebegin birbirinden ayri zaman gecirmesi faydali olabiliyor.
cok ileri durumlarda doktorlar antidepresan ile serotonin takviyesi yapabiliyorlar tabii emzirmenin kesilmesi gerekebiliyor.
profesyonel destek lütfen
önerilerim şunlar;
1- bunun normal bir durum olduğunu kabullenin. bebek tamamen yeni bir durum, doğum sonrası buna alışmak kolay değil. böyle şeyler oluyor, olacak.
2- yeni anne olan kadınlara kendilerine ayırmak üzere zaman tanıyın. bebek bir kere sağılmış süt içsin, ya da bir öğün mama yesin. bir şey olmaz. anneyi evden uzaklaştırın, sinemaya tiyatroya gönderin. kuaföre gitsin, arkadaşları ile kahve içsin, alışveriş yapsın falan. kafa dağıtmak önemli.
3- bebek ağladığı zaman siz (eşi ya da başka bir yakını olduğunuzu tahmin ediyorum) son derece sakin davranın. bebeğin ağlamasının yegane iletişim biçimi olduğunu unutmayın.
4- bebeğin doktoru ile görüşmesini sağlayın. doktorun numarasını alın, herhangi bir durumda sorgusuz sualsiz arayabilmesini sağlayın. doktorun bir sorun olmadığını söylemesi yardımcı olacaktır.
5- diğer anneler ile iletişim kurmasını sağlayın. diğer bebeklerin de benzer durumda olduğunu bilmek rahatlatır. aklı selim tecbüreli anne varsa (tercihen çocuğu 1-2 yaşlarında olan, henüz unutmamış) biraraya getirin. faydası oluyor. bybo gibi gruplarda takılsın, kendini rahatlatır.
kolay gelsin.