Hayatınızı 2 evreye ayırıyor olsaydınız 2. evresi kaç yaşında başlardı?
14 yaşında liseye başlamam. O günden beri hiçbir şey iyi gitmedi.
Üniversite 3.sinifta yetişkinlige adım attığını görüyorum geçmişe bakınca. O yıl 5 - 6 tane ülke gezdim. Seks yaptığım insanların sayisini saymamaya başladım. Kendimi daha iyi tanıdım. Imkansız hayaller kurmayı bıraktım. Kendime daha net hedefler kurdum. Aradan 8 yıl gecti, daha fazla şey öğrendim ama 21 yaşımda olgunluk başladı.
Dünyanın merkezindeki adam/kadın rolünü bırakıp, dünyanın merkezindeki çocuğun annesi/babası rolüne başladığınız gün, hayatınızdaki ikinci evreye başladığınız gündür.
...Alıntı...
32 yaşında başladı.
annemin ölümüyle.
birkaç şekilde ayırabilirim aslında:
13-14 yaş öncesi mutlu ben, sonrası mutsuz ben. sebep; ergenlik ve getirdiği yeni niteliklerle ne yapacağını bilememe.
25'ten öncesi çocuk ben, sonrası yetişkin ben. sebep; bir ölüm.
28'den öncesi yaşayan ben, sonrası ölü ben. sebep; depresyon.
30'dan öncesi eski ben, sonrası yeni ben. buna sebep üretemiyorum açıkçası. geçmişle hesaplaştım, eldeki beni kabullendim ama neyin sonucunda oldu bu bilmiyorum.
illaki birini seçmem gerekirse, ilkini seçerdim. çünkü her şeyin başlangıcı oymuş gibi hissediyorum.
23 yaş. Aslında güzel bir yaştı, yeni bir döneme girmiştim ve doğru bir karar verdiğimi sanıyordum. O yanılsama kısa sürdü. Sonrasında başlayan süreç zehir zemberek, ağır buhran, pişmanlığın kaybettirdiği yıllar vs. Geleceğime dair de umutlarımı körelten bir sürecin başlangıcı.
17 yaş. hayatımı etkileyecek pek çok kararı o dönem aldım.
Henuz ayiramam bence.
21 derdim ama simdi 25 de cok sancılı geldi onu devirebilir..
07.15.2011 intihara teşebbüs edip kurtulduğum gün. Resmen level atlayıp bütün sıkıntı lari uzerimden sıyırıp attığım gün.
Artık daha mutluyum.
1. dönüm noktam Anadolu Lisesini kazanmamdı; hayatımı değiştirdi diyebilirim
2. dönüm noktam tekrar üni sınavına girmeye (2. defa) karar vermemdi, hayatımı geri aldım
3. dönüm noktam çocuk yapmak
4'e henüz gelemedim sanki
aslında ben üç evreye ayırıyorum. 2. evre 26 yaşında laylaylom takılırken g.tümün üstüne oturuşumla başladı. 3. evre ise baba oluşumla başladı.. o gün kalbim o kadar hızlı atıyordu, o kadar heyecanlıydım ki gerçek anlamda ölümden korktum çocuğumu kucağıma alamadan öleceğim diye. şimdi bir gülüşüne bile ölebilirim :)
25.yaş günüm.
babamın vefat ettiği gün.
o günden sonra çok rahat geçiremedim yaşlarımı
27nin son çeyreğindeyim.
17 yaş, evden ayrılmam