asla şeftali ve zeytin yemeyip, bunların ismi geçtiginde bile içi kalkan insanlar tanıdım. zeytin yemeyen arkadaşa elimi yumruk yapıp "icinde zeytin var" dediğimde benden koşarak uzaklasıyordu.

dün de bir pogaçadaki 1 gram peynirin bile kokusunu alabilen, asla peynir yemeyen biriyle karşılaştım.
sizin bildiğiniz neler var böyle?

edit: "alerji" kelimesine alternatif bulamadım. gıdayı yiyip rahatsızlanma değil de, huylanma, gıcık olma diyebiliriz.

 

findik yiyince olen insan var kankito.

akil alir gibi degil ama gercek.

baldur2

Abim zeytine hiç katlanamıyor. Masaya gelirken üzerinde zeytin olduğunu görürse, direkt uzaklaşıyor. "Şunu kaldır" diyor adam, ismini bile söylemiyor. Alerji değil de yani değişik bir kafa.

cay koy geliyorum

Patlıcan.. çocukken yiyince/yemeye zorlanınca midem bulanıyodu. Büyüdüğümde fark ettim ki dilime yara yapıyor. Yoğurtlu meze vs. iken yiyorum ama direkt yemek olarak yiyemiyorum.

lcha

baldur gerçek bir alarjiden söz ediyor da sizin bahsettiğiniz sanki alerji değil de huylanma gibi.
Tavuk ve mantar yiyemeyeninsan gördüm. Birisini bilmiyordum da tavuk suyuna çorba yapmıştım. İsmini söyleyebiliyor ama asla ağzına sürmüyor.

SiyamkedisiZorro

bademe dokunamayan biri vardi. tuylu diye.

jimicik

yok.ne bulsam götürürüm acımam. :)

naksidil

Domates yemeyen birini biliyorum, bir yemekte domates varsa yemiyor. Tam bir domates düşmanı.
Bir de eskiden işyerinde çalışan bir arkadaş vardı, limonun adı koşarcasına uzaklaşıyordu. Hatta birisi karşısına geçip limon yemişti kadın ayılıp bayılmıştı.

Tutkun

daha çok yalan dolan uyduruk karakter özellikleri olarak görüyorum. 3 gün odaya kapatıp önüne sadece zeytin koysan hiç mırın kırın etmeden yer. modern zaman şımarıklıkları. şehir insanı yığınlar arasında demek ki böyle varlık gösterebileceğine inanıyor. "aa o mu, hani şu peynir yiyemeyen kız" diye anılmak için. böyle kendine yoktan tabular, sabitler yaratan insanı vasat görürüm genelde.

alerji apayrı bir konu. geçende bir yerde abd nüfusunun 8'de 1'inde yerfıstığı alerjisi olduğu yazıyordu. yediğinde baya hastanelik oluyorsun. cilt kızarıklığı ya da mide bulanması gibi de değil, solunumunu falan etkiliyor. bizim kezbanların/kamillerin "ay ben hayatta maydanoz yiyemem" tribi gibi değil.

sir gawain

mücver diyince bile midem hopluyor. bunun haricinde pek ayırt etmem ama, sevmediğim bir şey olsa bile yiyebilirim.

theseachange

dereotu.

sutlu nescafe

ben de çocukken zeytin yumurta yiyince alerji olur hart hart kaşınırdım. şimdi yiyorum hiçbir şey olduğu yok. domates yiyince kaşınan bir çocuk tanıyorum. bence karaciğerleri zayıf diye tahmin ediyorum.

for day to break

-(sayıca çoğuz ve hiçbir özel yanı yok, biliyorum ama) ben pişmiş soğan yemiyorum, imkanım varsa ayıklıyorum. imkanım yoksa da çiğnemeden hap gibi yutuyorum. ağızda hafiften gıcır gıcır etmesi çok sinir bozucu.
-limonu severim ama salataya kaçmış limon çekirdeğinden nefret ederim. salatada bir limon çekirdeği varsa salata yemeyi bırakıyorum o dakika.
-kokusunu çok sevmesine rağmen, milyonlarca lira da teklif etseniz annem asla kavun yemez.
-kuzenim zeytin olan sofrada yemek bile yemiyor, görünce koşarak uzaklaşıyor.
-üniversiteden ev arkadaşım kekiği ve pişmiş biberi ağzına sürmezdi. ben de kekiği aşırı sevdiğim ve farkında olmadan neredeyse her şeye kattığımdan dolayı bazen yaptığım şeylerden yiyemezdi.

öyle aman aman ve ilginç şeyler değil bunlar ama yine de hayatı bir anlığına çekilmez kılıyor işte.

m e b

Patlıcan, üzüm ve karidese alerjim var.

perfectum

Annem, şeftalinin ve kayısının kabukları soyulmadan yiyemez ve hatta bu meyvelere dokunamaz bile. Tabii aynı gıcık olma durumu, çağla için de geçerli. Ama, şeftali ve kayısı kabuklarından arındırıldığında, severek yer. Buradaki temel sorun, tüyler tabii:)

Ben de çocukken, yaklaşık 6-7 sene boyunca, domates yiyemedim. Kokusu inanılmaz derecede midemi bulandırıyordu. Sonraları, önce pişmiş domates, sonrasında da tuza bulanmış domates yemeye başladım. Sanırım bu süreçte, o eski, kokulu domatesler kalmadığından, şu an rahatlıkla domates tüketebiliyorum. Yani bu "alerjiler" bazen dönemsel de olabiliyor.

agluna

küçükken annem peşimden koşarak zorla yedirdiği için kabak yemegine boyle yaklasıyorum. tadıyla buyuk bir derdim yok ama yemiyorum yiyemiyorum. küçükken de yiyince kusardım. katlanamıyorum.

teyzem kivi yiyince cok kötü oluyor ama o alerji sayılır

kitap arasında kalmış silgi tozu

Tavuk yiyemiyor olmam millete tuhaf geliyor.
Tavugu agzima surmem ve yemesem bile yanımda birinin yedigigi tavugun kokusu tiksindirir. Görüntüsü de kokussu da tadi da midemi bulandiriyor tavugun. Tavuk gorduysem o tarafa bakmam mesela. Hele de haslanmis tavuk.
Haslanmis but gorursem istahim kacar.

stavro
1

mobil görünümden çık