artık bazı hareketlerine tahammül edemiyorum.
kesinlikle bir odayı terk ettiğinde televizyonu ve lambayı kapatmıyor.
yıkandıktan sonra 2 saat bazen bütün gece bornozla oturup kuruduktan sonra neredeyse -oturma odası ya da yatak odası- bornozunu oraya bırakıyor.
yemek beğenmediği zaman canı ne isterse onu pişirip yedikten sonra dağıttıklarını ve sofrayı olduğu gibi bırakıyor. sucuk varsa kesinlikle o yiyor. yemek beğenmediğinde sucuk varsa mutlaka sucuklu yumurta yapıyor.
etli kuru fasülye yapılsa tencerenin başına geçip etlerin hepsini yiyor ve çekiliyor.
hayvan gibi domatesi ikiye bölüp bir defa ısırıp masada bırakıp gidiyor.
evde atıyorum nutella mı alınmış? onu çıkarıp dilediği kadar yiyor. çoğu zaman bitiriyor kimseyi düşünmüyor.
6'lı soda alıyor babam midesi için. hepsini bu içiyor.
birkaç defa muhabbet kuşu aldı, bakıcam deyip hiç bakmadı. kuşu başkasına verene kadar bütün bakımını annem yaptı.
(derdim maddi değil. iki yıldır et yemiyorum. nutella hayatta yemem. evde günde ortalama yarım öğün bile yemiyorum zaten. derdim bunun bu halleri...)
el işiyle uğraşıp taş dizmiş geçen. işi bittiğinde olduğu gibi mutfak masasında bırakıp gitmiş. işini tamamlamaması bir yana dağıttığı olduğu gibi ortada.
hayatımda yatağını odasını topladığını görmedim. annem toplamasa yıllarca toplamaz. yatmadan önce çekirdek çitleyip odasındaki komodinin üstüne bırakıyor. portakal-şeker kabuklarını bırakıyor. kimse ellemese bu çöpler yıllarca komodinin üstünde bekliyor. çıkardığı elbiselerini nerede çıkardıysa oraya bırakıyor.
ya inanır mısınız sıçtıktan sonra sifonu çekmiyor ya. soruyorum "unuttum" diyor.
bazen bu durumları güzellikle konuşmak istiyorum, "beni darlama" diyor. ısrar edersen "sikecem amına koyim" diye bağırıp duvarları yumrukluyor. elindekini fırlatıyor.
ben kahroluyorum şu durumlara. yok mu bir çaresi? anam ezik zaten. onu da bastırmış. istediğini yaptırıyor. babam ben kendimi bildim bileli alakasız. ne olsa görmezden geliyor. tek derdi uyumak.
bir ahlaksızlığı yok, çok merhametlidir, dürüsttür, sevdiği işte beceriklidir vs. hep bu cahil - korkak annem ve babalıktan zerre nasiplenememiş babam yüzünden bu böyle oldu.
halihazırda depresyon ve panik atak yüzünden antidepresan kullanıyor ama bu iki belirti de tamamen bitti.
bu çocuk yarın baba olacak, topluma karışacak.
ben ne yapayım, kime danışayım, çok endişeliyim.
az önce klasik türk erkeğini ve ailesini tarif ettiniz,
şimdi reklamlar...
hocam yıllarca yurtlarda kaldım, şehir dışında ailemden uzak 11 yıl yaşadım. böyle bir örnek görmedim.
Üniversite okudu mu? Okuyup da hala böyle ise durum vahim. Okumadıysa yine vahim ama aile yapımız maalesef böyle. Çoğu insanı üniversite ve askerlik törpülüyor.
Çözüm önerisi gelmiyor aklıma. Profesyonel yardım olabilir ama her durumda da psikolog Önermek ne kadar doğru bilmiyorum
Korkunç. Yarın öbür gün evlense de değişmez ki. Karakteri olmuş artık.
Türk erkekleri böyle demiyorum benim babam asla böyle biri değil. Yetiştirilme ile de alakası yok. Yapi ve karakter meselesi.
Yazik vallahi bunu sevecek olan kadına.
bu yazdıklarına yakın 100 erkek arkadaşımı örnek gösterebilirim malesef bunlar kalıp geliyor... anaları arkalarından toplamaya alışkın oldukları için.
tam bir klasik türk erkeği, bu saatten sonra yapılacak pek bir şey yok. allah evleneceği kadına sabır versin.
yanlış anlamayın ama evlerden ırak,
sevgilim olsa ayrılırım, kocam olsa boşarım. nasıl bir davranış modeli bu. tamamen katlanılmaz. sifon çekmemek nedir ya. yeterince iyi terbiye almamış olsa gerek.
aynını benim çalıştığım şirkette geçen çevirmen bi kadın yaptı, bayağı 40 lı yaşlarda kadın sıçtığı gibi bırakmış tuvaleti yaygara çıkarttım ofiste bu ne tuvalet eğitimi almıyor musunuz diye. birinin fena bir şekilde onu uyarması lazım. yoksa böyle devam eder.
Abovvv, ne fena imis. Buyuklerimiz boyle durumlarda "Askere gitsin, duzelir" ya da "Ise baslasin, duzelir" derler.
Alakasiz bir ornekten donecegim buraya geri. Calistigim okulda bir hoca vardi, bazi konularda onunla ilgili sorunlar yasiyorduk bolumcek. Kendisi benim de danisman hocamdi, arkadaslar bana "Hocana soyle, boyle boyle yapmasin" derlerdi ama ben onun alti olarak ona bir sey soyleyecek yetkide, geri besleme yapacak hiyerarside degildim. O capta bir seyi ancak kendinin bir iki kademe ustundeki hocalar soylese dikkate alir, obur turlu "Dunku cocuktan akil mi ogrenecegim" derdi. Senin kardesine bir sey soylemen de ayni sekilde "dunku cocuk" gibi kaciyordur. Ustteki kisiler, aile buyukleri duruma mudahale etmiyorsa, zaten sallamaz. Anne baba sallamiyorsa, o da sallamaz. Onlar yapmiyorsa, bir sure sizde kalacak ve saydigi baska bir aile buyugunun uyarisini belki dikkate alabilir.
Terapiste gitse tabii ki ne guzel olur da, o daha ortada sorun goremiyorken nasil olur bilmiyorum. Depresyon ve panik atak belirtileri gostermemesi henuz iyilestigi anlamina gelmeyebilir. Bu tarz hareketler hapin, hastaligin yan etkileri olabilir. Bu nedenle terapiste yonlendirebilirsiniz belki.
Küfür ederek duvar yumruklaması hariç abartılacak birşey yok.
21 yaşında adam yatağını toplayıp toplamayacağını sana mı soracak?
Ben daginikligin zamanla duzelecegine inaniyorum. Annesine, kardesine yaptigi tafrayi esine yapabilecegini sanmiyorum. Cekmez kimae cunki..
Bence asil ensiselenilmesi gereken, bencilligi. En yakinlarini dahi dusunmeyip yeme icme konusunda bencillik yapan diger, henuz farkedemediginiz pek cok konuda kalbinizi kirar sizi uzer diye dusunuyor, hazirlikli olmanizi tabsiye ediyorum.
askere gitmesi gerek. bu yorumu bir psikolog olarak yapıyorum.
askere ne zaman gidiyor?
1995'den sonra doğanlarda böyle bir durum var. Asıl bomba 2000'lerde doğanlarda. Ailede biraz da para varsa çok bomba bir nesil geliyor.
Işık üniversitesinde okuyup staj yaptığı yerde kapısında lojistik müdürü yazan insana "ee anlatır mısın nasıl muhasebe müdürü oldun" diye soran nesli gördü bu gözler.
ben çok endişeliyim ve kendi çocuğumu kendisine sorumluluk yükleyerek yetiştirmeye çalışıyorum.
çocuklarınızı el bebek gül bebek yetiştirmeyin. hayata gerçekten geç adapte olmalarını sağlıyorsunuz.
Valla size zarar verecek ugrastikca o kısmını da hesaba katın. Hem anne hem babadan kalan boşluğu tek kişi tamamlayamazsiniz, doğrusu buna uğraşmak hem sizi hem onu tahrip eder. Psikolojik danışmanlık terapi falan da alsa zaten ilk gündem yine bu olacak, anne baba değişmediği sürece olmaz o iş. Ki zaten size verdiği tepkilerden yola çıkarak böyle bir şeyin teklifine de "skecem amk ben deli değilim" falan der herhalde.
Olursa nasıl olur, burnu surterse değişir, onu değişmeye mecbur bırakacak şeylerle karşılaşırsa. garanti değil çünkü anne baba tutumları aynı kalmaya devam edecek.
sizin yapabileceğiniz ya kavga ede ede degistireceksiniz, ya anne babanın mümkünse bu durumun vahametini inanmalarini sağlayacaksınız.
yorumlara çok şaşırdım. kendim de dahil olmak üzere çevremde hiç bu kadar dağınık,sorumsuz bir erkek görmedim en azından bu aşamada olanını. bakın az demiyorum hiç görmedim diyorum.
bence çok büyük bir sorun. psikolojik destek olabilir ikna edilirse ve durumlar müsaitse.
Bu kadar insanla aynı fikirde olmam beni çok şaşırttı. Evet kardeşiniz bana da anne ve baba tarafından şımartılmış tipik Türk erkeğini hatırlatıyor. Yani ülkenin yarısı bunlardan oluşuyor aslında.
oncelikle duyurunu silmezsen cok sevinirim, belki bir uzman gorus yazar biz de faydslaniriz.
ben buna cok benzer bir insanla hayati paylasiyorum. baslarda senin gibi cok ofkeleniyordum, bu ne bencillik, bu ne israf diye. cunku asla bir tabak yemegini tamamen bitirdigini gormemisimdir. hic para yokken disarda yer onun da yarisini yemez vs. hatta baya duyuru da actim ama farkedebilir diye sildim. ben bunun cocukluk/bebeklik cagindaki ilgisizlikten kaynaklandigina, bu kisilerin kendi oz degerlerinin dusuklugune karsi gelistirdigi savunma mekanizmasi olduguna inaniyorum yeterince tanidiktan sonra.
umarim daha yetkili biri bisiyler karalar:)
dövdür.
edit: tik atmamıssın ama ciddi söylemistim. ailesine, ailesindeki büyüklere karşı bu kadar saygısız tutum gözleyen insanlara çevreisndekiler ne kadar iyi niyetle yaklaşırsa yaklaşsın, olumlu sonuç doğurduğunu hiç görmedim. ailemde örnekleri var. eskilerin "askerde düzelir" demesinin sebebi ne sanıyorsun? hem zora geleceği, hem de belki hayatında ilk defa dayak yiyeceği için
bu hareketler öyle şımarıklık veya gecikmiş ergenlik değil. ciddi bir kontrolden geçmesini tavsiye ederim. anne baba tavrı ile de gelişecek durumlar değil. görünen o ki kardeşiniz empati yeteneğinden çok uzak.
tembellik ve bencillik aşırı aslan oğlum pohpohu ile birleşince böyle oluyor. az biraz eli yüzü de düzgünse, ağzı da laf yapıyorsa kızlar çok sever böyle tipleri, evlenene kadar tabi.
arkadaşlar size bütün samimiyetimle söylüyorum "aslan oğlum." olayı olmadı. babamın bir gün kafasını okşadığını görmedim. bu çocuğa küçükken harçlık bile vermezdi babam. -hala vermiyor- hep büyüklerinin eskilerini giyerek büyüdü. öyle istedikleri alınan bir çocuk değildi. annem de aslan oğlumculuk yapmadı. ama annemin sürekli arkasını topladığı vakidir.
13 yaşından beri tatillerde farklı işlerde çalıştı. bazılarından kavga edip ayrıldı. sosyal yönü de zayıf. 3 tane sürekli görüştüğü arkadaşı var.
"kucuklugunde kendi basina bir seyler basarmasinin onune gecildi mi? gecildiyse bu durum ozguvenini ne kadar olumsuz etkiledi?"
nobody'nin bu soruları önemli bence, çocuğa harçlık verilmemesi sevgi gösterilmemesi de şu anda ben zamanında sizden ne gördüm ki benden ne bekliyorsunuz şeklinde davranmasına sebep veriyor olabilir.
mesela ben bisiklet istediğim için çok ciddi bir şekilde dayak yemiştim ve maalesef onun kinini hala güdüyorum, davranışlarıma yansıtmıyorum ama hala o günleri düşünüyorum hesaplaşıyorum. Nobody'nin sorusunun önemli dememin sebebi + olarak başarabileceğim bazı şeylerin de önüne geçtiklerini düşünüyorum, kendi çabamla iyi bir eğitim alma şansına erişmeseydim, bugün pek de düzgün birisi olmayacağıma eminim.
@nobody: bunu bilemiyorum. 6-7 yaşından beri görüştüğü bir arkadaşı var. yangın çıkarp annesine sokak ortasında o.ospu diye bağıran, babası kendilerini terketmiş bir çocuktu. ne yaptıysak ayıramadık. ayırdığımızda kapıya gelip ağlıyordu. ondan çok şey kaptı bu kesin.