bir diğer seçenek ev arkadaşı bulup eve çıkmak. ama bu da ilk yıldan kolay değil sanırım. gerçi facebook gruplarına baktım. ilk yıldan da bulunabilir. ama ev arkadaşıyla yaşamak nasıl bir şey? ev kuralları nasıl belirleniyor? her şey bölünüyor mu?
geçinmesi zor biri değilim ama yalnız kalmayı seven biriyim.
valla direkt eve çıkmanı tavsiye etmem hatta belki yurt biraz kabuğunu kırmanı sağlayabilir. yalnız kalmak istediğinde yalnız kalırsın ve hayatının en güzel zamanını odanda tek başına yaşamaman daha iyi olabilir.
Ben de yalnız kalmayı seven biri olarak tavsiyem mutlaka yurt ile üniversite hayatına başlaman olur. Zamanında üniversiteye başlarken hep ev diye tutturmuştum veya tek kişilik yurt odası olmalı en kötü diyordum. Çift kişilik bir yurt odasında başlamak nasip oldu tek kişilikler dolduğu için. Ama sonradan iyi ki çift kişilikte başlamışım ve yurtta kalmışım dedim. Hem insanları hem çevreyi tanıma konusunda çok faydasını gördüm. Daha sonra 3. yılda tek kişilik odaya çıktım aynı yurtta. Ev işine hiç bulaşmadım ama hangi arkadaşım çok samimi olduğu arkadaşıyla çıksa sonunda hep kavga dövüşle ayrıldılar. Ben her zaman söylerim, iyi arkadaş olmak ile aynı evde yaşamak bambaşka bir durum. Zaman geliyor çok sevdiğin arkadaşınla aynı evde kalınca sorunlar ortaya çıkıyor.
eğer yalnız kalmayı seven bir insansan, tanımadığın birisi ile ev arkadaşı olmak sana hayatı işkenceye çevirir.
çünkü onun nasıl bir yaşam tarzı olduğunu ve arkadaş çevresini bilemezsin ilk seneden ve yurtta göreceğin insan sayısından daha fazla insanı evde görebilirsin. bu sebeple öncelikli olarak yurtta kalmanı tavsiye ederim. hem sosyalleşerek daha da güzel bri ortam kurabilirsin kendine.
ben de senin gibiydim ilk sene yurtta kaldım. oda arkadaşım tam bir keko idi. sivri burun ayakkabılar modifiyeli arabalar vsvsvs. odaya para ödeyip gitmediğim aylar oldu. o kadar bunalttı beni.
mümkünse yurtta oda arkadaşınla önceden tanış en azından kültürel olarak sana yakın biri olsun. ha çok ayrı dünyaların insanı olup efsane de anlaşabilirsiniz. şans işi. evde ise işler daha komplike olur. tavsiyem ilk sene sıkıntı çekip ikinci sene bölümden vs bir yerden kafa dengi arkadaş bulup eve çıkman
şu an ailemin olduğu şehirde okuyorum. okula gidiyorum, kütüphaneye gidiyorum sonra eve geliyorum. rahatım. ama yurt ortamında bu zor sanki. odana geçsen bile birileri girip çıkacak. insanlarla rahat anlaşırım. karşıdaki aşırı sıkıntılı biri değilse güzel geçinirim insanlarla. ama yeri geliyor yalnız odamda bir şeyler okuyorum, film izliyorum, uzanıp tavana boş boş bakıyorum. hayatta en büyük zevkim yalnız kalmak. :D
şu an bir ev arkadaşıyla eve çıkabilirim. ama ilk yıldan tanımadığım biriyle haliyle nasıl oluyor bilmiyorum.
35 kişi yurt demiş sen hala tanımadığım biriyle eve çıkmak nasıl olur bilmiyorum diyosun :D
Yurt iyidir yurt güzeldir eve sonra birini bulunca çıkarsın
iki türlüsü de risk. "yurtta kal" diyenlerin gerekçelerini anlıyorum ama ben üniversiteye başladığımda tanıdığım iki kişiyle aynı odada olmayı başarmama rağmen kafayı yemiştim. ses ve ışık konusunda duyarlı biriysen, hele ki arkadaşınla sorun yaşarsan çok uğraşabilirsin. normal şartlarda yurtta kalmak çevre açısından daha iyi olabilir ama bizim yurtta kimsenin "yurt içinde" iletişimi yok gibiydi, daha sonra gittiğim diğer yurt bu açıdan daha iyiydi. orada da müdürün odasını basıp arkadaşımı camdan aşağı atacağımı söylemiştim sjfsjsk odamı değiştirmişti sağolsun.
ne zaman arkadaşımla eve çıktım, o zaman kendime geldim. evi yönetmek daha büyük sorumluluk. o nedenle "iyi anlaşmak"tan ziyade ev yönetme konusunda aynı fikirde olmak daha iyi arkadaşla. ayrıca sosyallik falan deniyor da dersine giden, öğrenci gibi yaşayan adam zaten sosyallik için yurda ihtiyaç duymuyor. ben yurttayken malın önde gideniydim, en sosyal ve ateş etmeli zamanlarımı evdeyken yaşadım. hepsinden önce "evim var" diyebilmek mental açıdan büyük rahatlık.
ben hiçbir tanıdığıma falan yurt önermiyorum. açıkçası bana hiçbir şey katmadı, hiç öyle güzel bir anım falan da yoktu. öte yandan eve çıktığım zaman hem çok daha sosyal oldum hem daha özgür yaşadım. sinir hastası olmadım, geceleri ev arkadaşımla kavga etmek zorunda kalmadan kendi odamda rahatça uyuyabildim, gece 4'te küfür kıyamet sesiyle uyanmam gerekmedi.
@pastörize yok karşılaştırma olarak sormadım. sadece nasıl olur merak ediyorum. yurt olayına pek sıcak bakmıyorum hala :D
evi döndürmek sıkıntı değil. zaten şu an da ailemle yaşıyorum oh ev işlerini yapıyorlar diye düşünmüyorum. evi çekip çevirmek zor gelmez. tek derdim bireysel alanlar. bugün evdeyim mesela. sabah biraz biraz dizi izledim, ders çalıştım, burada takılıyorum, tavana boş boş bakıyorum... haftasonlarım böyle geçiyor. yurtta haftasonları bu konforu bulamam.
üniversite ortamında asosyallik seni geriye itecek haliyle mutsuz yapacaktır. bunu aşman için kesinlikle yurt ortamını tecrübe etmelisin. evde kalırsan okuldan arkadaş edinmen çok zora girebilir. yalnızlık da mutsuz eder haliyle
yok şu an zaten okuyorum kendi şehrimde. okul değiştiricem. şu an ailemle kalıyorum. öyle çok asosyal değilim. tabii okulda vakit geçiriyorum ama ev, oda biraz daha tek kalmalık alanlar bence. yurtta bu özel alan yok.
ilk başta yurt diyenlere bakma. ben de öyle yaptım artık gına gelmişti. adamın alarmı çalar uyanmaz çalar uyanmaz, her sabah ben niye başkasının alarmına uyanayım. gece 1e kadar yatmaz hiçbiri ışık açık, ses bilmemne. ben başkasının yanında giyinmeyi sevmem. en son ranzanın yan tarafına ip serdim oraya kıyafetleri astım kapandı dışarıya da öyle bi özel alanım olmuştu. ev iyidir odandan çıkmazsın.