diyelim bir kralsınız. ama zalim, halkın ağzına sıçan, şerefsiz bi kral. (günümüzdeki örnekleriyle empati kurabilirsiniz xjdj) halk devrim yaptı ve indirildiniz, canınız bağışlandı, sokağa atıldınız. artık eskiden kendi yönettiğiniz ülke ile bas basasiniz ve geri isyan çıkarmayacaksiniz.
ne yapardınız bundan sonra?? mesela koy koy dolaşıp insanlara öğütler veren bir bilge olması gibi kralın ya da kendi zalimliklerinin yaşantıda yüzüne vurması ve bunlardan dersler çıkarması gibi.. söz sizde böyle şeyler.
kitap yazar kerizlerin parasını yerdim.
intihar ederdim muhtemelen, bu kadar şeye tahammülüm olmazdı.
geri isyan çıkarmayacaksınız demişsin ama bu bir koşul mu yoksa o anlık imkânsızlıklardan ötürü mü isyan çıkaramıyorum? çünkü eğer ülkeyi yönetmişsem o süreçte boş durmamışımdır, bir yerlere bir şeyler saklamışımdır. maddi olur, manevi olur. etrafımda birileri vardır. evet artık tamamen önemsiz biri olduğum için insanların beni dinleme sebebi yok ama kralken sokağa atılmış biri olarak benim de kaybedecek bir şeyim yok.
ben o yüzden yahşi batı'da şerif lloyd'un yaptığı gibi fakirlere para verip (kralken yolumu yaptığımı varsayıyorum, hem kralsam demek ki eski zamanda yaşıyom offshore hesabına vergi cennetine ihtiyacım yok gömerim bi' yere kim bulacak) uvelek uvelek diye koşun, bozgunculuk yapın derim. mevcut krala karşı insanları doldururum, sağda solda huzursuzluk çıkarttırıp "bakın bu hep kral yüzünden oluyür" derim, kurban kartımı oynayıp bana haksızlık yapıldığını ve mevcut yönetimin çok daha kötü olacağını anlatırım, yeteri kadar taraftar çekebilirsem silahlı minik ve sempatik örgütler kurup kral ve askerlerine karşı gerilla taktiğiyle (ormanda çelme takmak, arkadan sıkıp fark edilince "kaçın la kaçın" demek, bilhassa krala yakın olan kişilere suikast düzenlemek vs) mücadele ederim. tabii bunların hepsinde arka planda kalacağım. neredeyse herkes benden bilecek ama kanıtlayamayacaklar, net olarak bir hamle yapamayacaklar.
ha bir gece ansızın gelip hiçbir şeyden şüphelenmeseler bile "ileride sorun çıkarmasın" diye gırtlaklayabilirler ama dediğim gibi zaten kralken soytarı olmuşum, kaybedecek hiçbir şeyim yok, bana ne.
sözün özü ben şerefsiz, despot bir kralken tahttan indirilmişsem ya ölürüm ya da o tahtı geri alırım; öyle yaşamış birisi zaten başka türlü bir hayat bilmez. ben mesela kral değilim, o yüzden "anne akşam ne yemek yapcan" diye mesaj atıyorum hala. kral olsaydım ama böyle bir tip olurdum. son adama, son mermiye kadar şerefsiz gibi, sinsi gibi savaşırdım. gerekirse krallığı yıkardım ama beni indirenlerin hepsinin teker teker çanına ot tıkardım.
"yok bunların hiçbirini yapamazsın" diyorsan da intihar edeyim ben o zaman, skerim öyle hayatı.
HEY GURL, ARE YOU COUNTER-REVOLUTION? BECAUSE I WANT YOU <3
Başka bir ülkeye giderdim.
Gerçekçi olmak gerekirse uzun süre hayatta kalamam sanırım. Şerefsiz bir kral olduğuma göre zamanında bir çok insanın ahını almış, çok düşman edinmiş olmalıyım. Devrimi gerçekleştirenler her ne kadar canımı bağışlamış olsalar da illa ki halkın arasında bana kin besleyen, intikam almak isteyenler vardır.
Her diktatörün diktatör bir dostu vardır. Dostumun ülkesine kaçar, orada kitap neyim yazar kendimi savunmaya çalışırdım herhalde.
@der meister, harika özetlemiş. öyle bir şerefsiz kolay vazgeçmez.
hem, öyle bir ihtimal mi var? şerefsiz krala karşı halk devrim mi yapacak?
@der meister +1
eğer onları yapamayacaksam, alternatif olarak kaçırdığım/sakladığım altınlar ile gider uzak bir yerde ya krallar gibi yaşarım ya da orayı örgütler geri gelir yıkarım oradaki düzeni. altın falan yoksa da manipülasyon falan artık yapabilecek bir şey yok. hayatta gidip ev ev gezip insanlara öğüt falan vermezdim ama.