İkinci merak konum ise meclis parkının gölgelerinde takılan emo kardeşlerimiz.
Tanıdığınız gerçek biri üzerinden konuşursanız sevinirim.
Bilgisayar cagi ve boktan varos kulturu yok etti o degerleri.
Lisede Kavaklıdere nerd'ü ve Saklıkent metalcisiydim. O dönemdeki abilerimiz, ablalarımız lisans eğitimleri bitince çoluk çocuğa karıştılar. Bizler devam ettirmeyi düşünüyorduk ancak Ankara'da alternatif müzik kültürü ölmeye başladı. Sakarya, Konur, Karanfil falcı ve nargilecilere kaldı. Yüksel'dekiler bir süre daha direnmeye çalıştı ancak olmadı. Emocu jojuqlar ise üst geçitlere tüneyen apaçi grupları tarafından asimile edildi. Daha sonra da Melih'in Harikalar Diyarı'na dönüştü kent. Bizim kuşağın rokçularından pek çok kişi, şu an Çayyolu'nda, Ümitköy'de park yeri arıyor. Newcastle'da masa bulabilirlerse oturacaklar, yoksa 8. Cadde'de bir iki tur atıp dönerler.
