Her yerin ve her şeyin tüy olması. Tuvaletini temiz tutma /temizleme zahmeti. Ara sıra halıya kusması. Bunlar dışında (belki bunlara rağmen de) dünyanın en güzel şeylerinden biri bence <3
Sabah beşte uyanıp bokunu temizlemek zorunda kalabiliyorsun, temizlemezsen eğer inat edip tuvaletini yapmıyor bu sefer ağlamaya falan başlıyor mecbur temizliyorsun. Bir de kedi boku çok pis kokuyor. Onun dışında bi çocuğun falan aynı sorumlulukları var işte maması kumu vet. masrafları inanılmaz boyutlara ulaşabiliyor, her canı sıkıldığında sevgi göstereceksin oyun oynayacaksın. Bunları göze almak lazım.
Evet gerçekten çok pis kokuyor. Yine de çocuk bakmaktan daha az zahmetli. Bi de daha hafif düzeyde zorluklar aklıma geldi mesela yiyebileceği şeyleri açıkta bırakmamaya çalışıyorsun. Yemek hazırlarken telefon çaldı mutfaktan ayrıldın diyelim, yiyebileceği bi şey varsa yiyor. Eğitmek mümkündür de ben yapamadım. Tatile falan giderken kime bırakacağın dert oluyor. Yanında götürsen ona da sana da eziyet oluyor.
kedinin karakterine bağlı. tüyünü, mamasını, kakasını geçerek konuşuyorum. benimki gün içinde onunla yeteri kadar oynamazsam, hayatı bana dar eder. gece koridorda maaaooov diye bağırır. 2 saat oynamam gerekiyor.
her gece kumunun gürültüsüne uyanıp kaka temizliyorum muhakkak. kalıcı bir hastalığı varsa masrafını geçtim, ilaç vermek çok zor. bir hafta şırıngayla ilaç vereceğim diye sinir hastası oldumsjdjdjd.
dışarı çıkmak istiyor. istanbul gibi bir yerde serbest bırakamıyorsun. ya insanların tuhaf bakışlarına katlanıp tasmayla çıkaracaksın ya da çıkarmayacaksın; hayvan sıkılacak, daha fazla yaramazlık yapacak. bir hastalığı olduğunda veterinerler ne olduğunu anlamayabiliyır, bu durumda hem daha çok stres oluyorsun, hem de daha fazla vakit ve para harcıyorsun.
Benim soruma bakın lütfen
Kedinin karakterine bağlı olduğu konusuna katılıyorum. Bizimkinin bahar döneminde aşırı tüy dökmesi dışında pek bir sorunu yok. O da bir ay kadar sürüyor. Her gün taramaktan başka elinizden bir şey gelmiyor. Her gün ev süpurup, silip,
toz almaktan aglayacaktım bir ara. Neyse ki geçti.
40 günlükken eve geldi; şu anda 1 yaşında. Ne sağı solu dağıtmak, tirmalamak gibi huyları var, ne de başka eziyeti. Tuvalet konusunda hiç sorun yaşatmiyor. Ben günlük temizliyorum; sadece bir gün aşıri hasta olduğumdan temizlemeyince ortalığı yıkmışti miyavlamaktan. Yani tuvaleti günlük temizlemek gerekiyor, o da beş dakikalık iş.
Bunlar dışında maması ve veterineri var. Veterinere yavruyken sık gidiyor; sonrasında 3 ayda bir.
Oyun konusunda bizimki 70 yaşında amca gibi; zorla biz oynatıyoruz resmen, yoksa hiç oralı olmuyor. Arada gelip kucağımıza yatıyor, o kadar.
Yukarda saydıklarımın çoğu da sorun değil, canlı sorumluluğu aslında. Ayrıca sevgisini, bakislarinı, hiriltilarini düşününce hiçbiri gözünüze zor gelmiyor.
1)Tırnaklarını düzenli kesmek lazım, yoksa evdeki mobilyaların çoğunu parçalar. O yüzden dikkatli olun, koltuk takımlarınizdan iplikler çıkarken görünce üzülürsünüz.
2) Kumunu temizlemezseniz inanılmaz kötü kokar, düzenli temizlemeniz ve değiştirmeniz lazım. Kumu havadar bir yere koyun
3) Maması kötü kokar. Mamayı da havadar bir yerde bulundurun.
4) Uzun tüylüyse eğer ilk baharda deli gibi tüy döker her yer tüy içinde kalabilir. Düzenli taramaniz ve dökülen tüyleri tarakla kendiniz dökülmeden ayırmalısınız.
5) Kısırlaştırmazsaniz koltuklara, yatağa ve halılara bol bol işer. İlk işiniz kısırlaştırmak olsun
6) Gece uykunuzda üstünüze çıkıp sizi uyandırabilir.