daha öncesinde ve şimdi de bir dini tarikatın liderine ölesiye bağlanan insanlar var. o olmazsa olmaz noktasına gelmişler. öte yandan siyasi figürlere bağlananlar var. efendim şöyle büyük adam filan...
partileri hiç söylemiyorum. tek kurtuluş x partisi, tek doğru y partisi. ama bu desteklemek gibi değil. daha çok tapınma, ölesiye bağlanma gibi.
insanlar bu söylediğim ve örnekleri çoğaltılacak kişilere öyle bağlanmışlar ki bunların tersine konuşsanız hakaret, tartışma, küfür gırla gidiyor. bende mi acaba sorun var? böyle figürleri hiç önemsemem. yani tabi ki sevdiğim şairler vardır, parti desteklerim, spor desteklerim ama sadece destek. alkışlarım, gülerim o kadar.
adamlar örgüt kurmuşlar darbe yapma noktasına getirmişler.
insanlara bu söylediklerimi ne yaptırıyor? altındaki neden ne?
Küçük iskender vardı bir aralar, o bitti neyse ki.
Aidiyet duygusu
Fanatizm dünyadaki en kötü şeydir.
Abdülhamit, Can Yücel, Necip Fazıl, çay edebiyatı, Doğu Eskpresi, rakı adabı...
Daha bir sürü sayabilirim. Bir kısmı sikko postmodern edebiyat dergileri sayesinde, bir kısmı hipster tayta, bir kısmı muhafazakar tayfa sayesinde patladı işte. İnsanlar yüceltmeyi seviyor, balon sönünce başka şeylere yöneliyorlar.
tl;dr Tüketim kültürü
Nazım dediğin için geldim. Nazım'a 'Herkese selam, sana hasret' dizesiyle bile saygı duyulabilir bence. Not: Fanatik değilim.
Herhangi bir konuda varlık gösteremeyen ya da kendinden,duruşundan tatmin olmayan insanlar bir zümreye/kişiye sığınıyorlar. Birçok kişiyle aynı fikirde olmak,ortak amaca sahip olmak,sürüye dahil olmak yetersizliğin oluşturduğu boşluğu dolduruyor. Boşluk boşluğu doldurunca da fanatizm ortaya çıkıyor. Fanatizm bu yüzden leş, bu yüzden boş. Beyni uyuşturuyor.
toptan malız. insanların iq su ortalamadır ama kimse beynini kullanmıyor. kendim de dahilim. ben ne yapıyorum la diye soran insan çok az.
Bence biyolojik, bir alfa istiyorlar kabilelerinde.
cunku oyle egitiliyorlar.