çok teşekkürler
50/50
İşyerinden çok sevdiğim bir abi var. Küçük hücreli akciğer kanseri olduğunu öğrendi dört ay kadar önce. Tedavisi çok iyi gidiyor şükür. Tedavinin ilk aylarında "aslında çevremizde ne çok kanser hastası var hiç fark etmiyoruz" demişti. Geçenlerde de tedavi olup hayatına devam eden birçok kişinin varlığını fark ettiğini de söyledi. Bu iki şeyi birbirinden bağımsız söyledi aslında. Hastalığın ilk dönemki psikolojisiyle son dönem arasındaki fark biz dışarıdan bakanlar görebiliyoruz.
Sizin durum nedir bilmiyorum. Umut verecekse eğer bu süreci anlatabilirsin, ki en çok ihtiyacı olan şey de umut, pozitif düşünceler. Naçizane önerim budur. Çok geçmiş olsun.
The guitar