Bence hic yoktan iyidir ama cok az:)
Değdiği kadar işte.
Bu yüzden en mantıklısı hedonist yaşam görüşüdür. Çalışmak için yaşamayacaksın, zevk almak için yaşayacak, bunu sağlamak için çalışacaksın. Güzel şeyler yemek, kitaplar okumak, filmler izlemek, güzel yerleri keşfetmek, cinsel ilişkiler, aşk ya da denizde yüzmek.. Hepsi ve daha fazlasıdır hedonist yaşam, yeter ki ölçülü olunsun.
Toplam açısından gayet yeterli bir zaman fakat çalışma zorunluluğu olan bir insana o zamandan çok az bir kısım kalıyor ve daha da önemlisi ömrün en parlak bölümü olan gençlik fazla uzun sürmüyor. Gençlik 50 yaşına kadar sürse ve çalışma sorunu olmasa süper olurdu.
Değmez, çok kasmamak lazım. Uğruna hayal bile edemeyeceğimiz kadar mal ve can kaybedilen şeylerin çok çok ciddi bir kısmını doğru drüst bilmiyoruz. Bildiklerimiz de insanlığın çok büyük bir kısmı için ilköğretim seviyesinde "Tahminlere göre 1 milyon kişinin öldüğü bu savaşla imparator sınırlarını iki katına çıkardı" gibi bir cümleden ibaret.
Optimistik nihilizme yonlendiriyorum seni. 60 - 70 yil evet. 4.boyutun entropik mahkumlariyiz. Duygularimi bu kadar alt ust eden bu konunun evrenin en temel yasalarindan biri olmasi beni garip duygulara surukluyor.
Onu da bulamayanlar var.
Niceliğe takılma niteliğe odaklan. Zira nicelik konusunda yapabileceğimiz fazlaca bişi yok ama nitelik ayarı bizim elimizde.