kişi iş arkadaşı.
ben bilinçli olduğum durumlarda(yani farkındalığım tam olduğunda-bunda ciddiyim) bilerek sen diye hitap ederim. belki o da benim gibi ''sen-siz'' ayrımına karşı tepkili olabilir. Bunun dışında, laubalilik sadece bu şekilde olmaz, hareketlerine ve üslubuna bakmak lazım, yani seninle konuşma/davranma şekli senin duygularını incitecek seviyedeyse laubaliliktir, ama değilse samimiyet de olabilir.
Ben konuşmaya başladıysam genelde siz ile başlıyorum. Karşi taraf senli konuşunca ben de senli benli devam ediyorum. Hiç öyle rahatsız olup komplekse girip bozmak için yine siz demem.
Sizin olayda ise mevki farkı varsa, siz daha üst bir konumdaysanız ve senli benli konuşmaktan rahatsız oluyorsanız sizli bizli konuşmaya devam edebilirsiniz. Karşı taraf zaten anlar bir yerden sonra.
Sittin sene "siz" diye hitap etmem kimseye - eger cogullarsa durum baska tabi. "Sen" diye de hitap etmem. Direkt isim soylerim. Ahmet'se Ahmet, Mehmet'se Mehmet. Ne gerek var kasintiliga suna buna. Adam veya kadin, "siz" yerine "sen" deyince veyahut X Bey yerine X, Y Hanim yerine Y denilince saygisizlik edildigini dusunuyorsa ben ne yapabilirim. Kimsenin beynine girip de nasil dusundugunu degisterecek halim yok ya. Herkesi oldugu gibi kabul etmek lazim, ama herkesi oldugu gibi kabul ederken onlarin kurallarini uygulamak zorunlulugumuz yok. Benim kurallarim boyle, isine gelmeyen muhattap olmaz - boylece benim de kafam rahat etmis olur hem.
