karşı cins konusundaysa eğer: kadınlar ruh hastası o yüzden yalnızlığı tercih ediyorum.
Genel olarak: etliye sutluye karısmam, kendi kendime yeterim, arkadaşım var ama o kadar cok değil. ne yalnızım ne değil yani.
Vaktim yok. (Ciddiyim)
Sosyal olarak beceriksizim. İnsanlar genelde biraz tanıyınca seviyor ama yeni tanıştığım birisiyle kolay samimiyet kuramıyorum.
benimkisi kalabalıklar içindeki yalnızlık.
mesleki zorluklar, uzaklarda olma, insan ilişkilerinin uzun vadede sürdürülebilir olmaması, yeni heyecan arayışı
@bugunku +1. Bir de ek olarak çirkinim.
Sanırım bir yaştan sonra kafana uygun içine sinen birini bulmak çok zor.
aseksüellikle ilgisi olabilir.
romantik yalnizliksa eger, sisko olmama ve bunun getirdigi iliskilerdeki ozguvensizligime bagliyorum.
sosyal olarak çok şuursuz ve yeteneksizim. daha önce girmediğim bir kafeye girerken bile tedirgin olurum, ürkek tavşan gibi davranırım. yalnızken veya arkadaş ortamında sorun olmuyor; çünkü yalnızken ne olduğum kimseyi ilgilendirmiyor, arkadaş ortamında da genel olarak gayet konuşkan ve eğlenceli biri sayılırım aslında ama işte bi' kızla buluşacak olsam aptal gibi davranıyorum. konuşma kısmında yine sorun yok ama aksiyon kısmı sıkıntılı. fazla tedirgin, özgüvensiz ve heyecanlıyım.
bende genelde şöyle oluyor... ya internet üzerinden tanışıyoruz ve öylelikle hoşlanıyorlar. buluşunca bir sorun olmuyor, iki sorun olmuyor ama üçüncüde "bu ne biçim adam aq" deyip bitiriyorlar. yüz yüze görüşerek tanışmış isek bu genelde arkadaş ortamında oluyor. oradaki eğlenceli adamı orada bıraktığımı, bire birde salak gibi davrandığımı anlayınca orada da geri basıyorlar.
mesela şu ara da biri hoşlanıyor gibi hissediyorum, kız sürekli bir yerlere çağırıyor ama ekiyorum sürekli. istemediğimden değil. birlikte çok güzel vakit geçirebiliriz, benim için şahane bir tecrübe olur falan ama iyi bir arkadaşımı kaybetmek istemiyorum açıkçası; ne kadar tırt biri olduğumu görsün istemiyorum. sıkıldım aynı şeyi yaşamaktan.
bunun dışında bi' de kendi dünyama çok gömülüyüm ki o dünyada da bir şey yok zaten. işte ya hokey izlerim, ya suriye savaşını takip ederim vs. kendi ilgi alanlarım var ve sürekli onlarla uğraşıyorum. karşı cinsle uzun vadede konuşabileceğim, ortak noktada buluşabileceğim, keyifli vakit geçirmemi sağlayabilecek hiçbir özelliğim yok. aslında süper bir "takılmalık adam" olabilirdim ama o da benim tarzım değil hem de özgüvenim falan yok bunun için.
Eski sevgilim başka bir ülkeye taşındı.
Ben de ilişkilere dair bir kazanımlar/kaybedilenler değerlendirmesi yapınca, bundan sonraki hayatımın öngörebildiğim kadar uzak geleceğini “single” olarak geçirmeye karar verdim (burda yaş faktörü de önemli tabii). Kimseyle takılmak falan da istemiyorum. Aslında bence gayet hoş bir insanım.
Bilmiyorum.
bütün çevrem muhafazakar çomarlardan oluşuyor
bence gerçek yalnızlar -zaruretten olmayan yalnızlık- buna cevap vermez.
ne kadar cokmusuz. sebeplerimiz farkli olsa da sonuc ayni.
yillar yillar evvel, buyuk ustat ve dusunur ismail yk'nin dedigi gibi (git: open.spotify.com): beni begeneni ben begenmem; benim begendigim ise beni begenmez.
durum bu.
Arkadaş ilişkileri konusunda sıkıntı yok. Herhangi alakasız bir şehirde bile bir bara falan oturduğumda nedense yan masadakiler ile ilişkimiz hemen ''lost çok bozmuştu di mi?'' oluyor. Telefonlarımızı, sosyal medyamızı falan verişip ertesi sabah ''Aga, Bugün napcan?'' diye haberleşiyoruz.
Sevgili ilişkilerinde ise sıkıntı var :( Gerçi yok diyebiliriz. Uzun sürmüyor sadece.
Yaş geçti +1
Ne istediğini bilen, geçmiş ilişkilerinin sıkıntısını veya depresifliğini yansıtmayan birisi yok. O yüzden yalnızım.
Kaliteli ve gerçek bir şey arıyorum
kimse beğenmüyür + asosyal ekşici piçin tekiyim.
çünkü vaktim yok.
o kadar deli bir işte çalışıyorum ki, unutamıyorum dediğim eski sevgiliyi bile unuttum neredeyse.
çok az boş zamanım var bu zamanı da kendimi dinleyerek ve sevdiğim şeyleri yaparak geçirmek istiyorum.
hep de yalnız takılmıyorum ama genelde öyle.
Benim sevdiğim beni sevmiyor, beni seveni de ben sevmiyorum. Bu yüzden.
asosyallik
vakit olmamasi
kuehles +1
Benim sevdiğim beni sevmiyor, beni seveni de ben sevmiyorum +1
Çünkü geceleri yaşıyorum ve süper kahramanlar yalnız takılır!
"GECENİN İÇİNDE KANAT ÇIRPAN TERÖRRRR!!"
encrypted-tbn0.gstatic.com
Elimden geldiğince sosyal olmama rağmen, beğenilerime hitap eden kişilerle karşılaşamıyorum, yani ortamım ve çevrem yok. tek başıma bir sosyallik çabası. karşı cinsi peşimden sürükletecek, radarına girecek düzeyde bir tipim yok. hayat görüşüm, fikirlerim sebebiyle toplumun %1'lik kısmına dahilim. haliyle yalnızlık kaçınılmaz oluyor. böyle olmaktan nefret ediyorum ve kırmak için her yolu deniyorum.
format c+1
ayrıca beni beğeneni ben beğenmem benim beğendiğimle de konuşmaya cesaretim ve enerjim yok. olsa da onlar beni beğenmez .
ayran gönüllü gibiyim başta hevesim var sonra hemen sönüyor. birini uzun vadede ilgi çekici bulmam çok zor. kolay sıkılıyorum.
serdar ortaç'ın dediği gibi '' kafamda deli sorular, kolayca sevemiyorum ''
son ilişkim nispeten uzundu, 3-5 ay önce bittiğinde adeta ovit tünelinden çıkmış gibiydim; hala alışabilmiş değilim gün ışığına. tünelde baya paslanmışım ve hevesimi kaybetmişim anlaşılan, bu işleri "kovalayasım" gelmiyor. halbuki ne flörtöz, ne yere bakan yürek yakan bir zalımdım, peheyyt...
kovalamadan da olurdu aslında ama olamadı, albenimi kaybetmişsem demek :(
yalnız -cevapları okuyunca aklıma geldi- şu kısımda arkadaşlara katılmadan edemeyeceğim; ilişkilere bakış açısı paralel insan bulmak harbiden zormuş, önceki seferler çok şanslıymışım demek ki. burada olsun sözlükte olsun, günlük hayatta iletişim kuramayacağımız kadar çok insanın görüşlerine vakıf olduğumuz için mantıklı bir tümevarım yapma imkanı tanıyor diye düşünüyorum.
gönül işleri soruları ve cevaplarının çoğu benim ilişkilere bakış açımla zıt şeyler, bazı cevapların verildiğine inanamıyorum bazen. hadi etrafımda yok diyelim, genel olarak toplumda da bulması zor demek ki diye düşündüm şimdi üzerine yoğunlaşınca.
bütün kezban, ruh hastası kızlar beni buluyor.
yalnız olmamak çok zahmetli ve maliyetli. (para maliyetini kesinlikle kastetmiyorum)
Vaktiyle göbekli bir adamdım, başarılı olsam da beğendiğim hatunlardan cevap alamıyordum.
Sonra göbeği erittim, iyi giyinmeye başladım, az biraz spor filan ekledim. Zaten ağzım laf yapardı, başarılıyım durumum iyi filan.
Bu seferde çoğu kızı elde edebilmeye başladım. Eskiden uzaktan bakabildiğim hatunlar artık beğenmediğim hatunlara dönüştü. Sürekli bir flört tanıma etme derken kadınlardan sıkıldım. Güzel olanlar güzelliklerine güvenip kendilerini geliştirmiyorlar, çoğu boş yapıyor.
Sonuç olarak şu an görüştüğüm çok hatun var, sevgili olalım mı desem saatinde oluruz. Amma ben kimseyi beğenememeye başladım. O yüzden yalnızım.
bi tek bana tik koymamışın. aşk olsun.